La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Geremia/Geremia 30
Geremìa
modifiché30
modifichéPromëssa ‘d liberassion
modifiché1Nosgnor a l'ha parlà a Geremìa. A l’ha dije: 2“Sossì a l’é lòn che ‘l Signor, ël Dé d’Israel, a dis: “Scriv ant un lìber[1] tute le paròle ch’i son an camin d’adressete. 3Varda: a-i rivrà ‘l temp ch’i ranvërsrai la sòrt ëd mè pòpol, Israel e Giuda’, a dis ël Signor. ‘I-j farai torné ant ël pais ch’i l'avìa daje ai sò antich e lor as në pijeran torna ‘l possess’”.
4Parèj, vardé lòn ch’a dis ël Signor a propòsit d’Israel e ‘d Giuda. 5Vera, vardé lòn che chiel a dis: “I sentoma ‘d crij dë sparm; a-i é dë sbaruv e gnun-a pas. 6Donca ciamé pura e penseje da bin: Miraco che n’òm a partorissa na masnà? Përchè, antlora, i s-cèiro tuti j’òm con le man an sij ren parèj ëd fomne an condission? Përchè tuti sti moro a son fasse niss? 7Maleur! Che ‘d temp ëd tribulassion a son ësti-sì për ij dissendent ëd Giacòb! Tutun, da tut sòn lor a saran salvà. 8Col di-là,” a dis ël Signor ëd l’Univers, mi i sbriserai ël giov che a greva dzora 'd tò cupiss e i s-ciaprai toe chen-e. Antlora it dovras pa pì sërve ‘d forësté, 9ma Israel e Giuda a serviran ël Signor tò Dé e tò rè a sarà un dissendent ëd David - col ch’i farai seurte për ti. 10Anlora gnun-e tëmme, Giacòb, mè servent; pì gnun ësburdiment, Israel”, a dis ël Signor. “Përché mi i farai artorné a ca ti e ij tò dissendent dai pais lontan anté ch’it j’ere stàit esilià e crasà. Ij dissendent ëd Giacòb a artornran a soa tèra ‘d lor e a godran la pas. Lor a vivran ambelelà an tuta sicurëssa e gnun a-j farà pì spavent. 11Përchè mì, ël Signor i fortisso ch’i stago con ti e it salverai. I dësblerai dël tut le nassion andova ch’i l’avìa sbardlate. Nò, ti 't dësblerai pa dël tut. A l’é sicur, contut, ch’it l’avìe bin da patì mè giudissi, ch’a l’é sèmpe giust e mzurà, përchè mi i lasso gnun ch’a vada 'mpunì[2]”.
12Pì ‘d lòn, Nosgnor a dis al pòpol ‘d Sion: “Toe fërleche as peulo pa sanesse, toe ferìje a son greve. 13A-i é gnun che a sosten-a toa càusa; për n'ólciola, pa 'd meisin-e, për ti gnun-e varision. 14Tùit ij tò moros - ij tò aleà - a l'han dësmentiate, at sërco pa pì! Mi i l'hai frapate com as bat un nemis. I l’hai date un castigh rudi për tùit ij tò pecà, për toe colpe greve. 15Përchè ti ‘t fase le lande për toe ferìje, përchè ti ‘t dise che tò dolor as peul pa curesse? Mi i l’avìa bin da castighete për tùit ij tò pecà e për toe colpe greve. 16Ma tuti coj ch’at vorìò dësblete a saran dësblà; tuti coj ch’a l’avìo vorsù dëspojete a saran dëspojà, e tuti coj ch’a l’avìo vorsù marodete a saran votà al ravagi. 17Vera, mi it farai artorné an salute, mi i varirai tute toe ferìje. Mi, ël Signor, i lo fortisso! Propi ti, ch’it j’ere stàita ciamà l’Arpudià, Sion, che gnun at dasìa dament”.
18Nosgnor a dis parèj: “Vardé, i vado torna a buté an pé le cà an ruin-a dij dissendent ëd Giacòb, i l’avrai compassion dij sò tèit crovà. Tute le sità a saran torna arcostruìje dzora ‘d soe fondamenta d'antan. Ij fortilissi a saran restaurà propi là ‘ndova ch’a-i j’ero na vòta. 19Da coj pòst là as sentiran torna ‘d cant ëd ringrassiament, ëd rije e gòj granda. I-j farai aumenté ‘d nùmer e pì nen calé. I-j rendrai onor e a saran pa pì meprisà. 1Ij dissendent ëd Giacòb a l’avran torna tùit ij privilegi ch’a l’avìo anans. Soe ciambreje a saran ristabilìe an mè favor e mi i castijerai tuti coj ch’a l’avìo daje ‘d tribulassion. 21Ij sò cap a saran elegiù da lor midésim, sò rè a surtirà d'an mes ëd lor. I starai a scoteje e i j’anvitrai a acostesse a mi e lor a lo faran. As avzinrà a mi gnun che mi prima i l’avìa pa invità. Mi, ël Signor i lo fortisso. 22Antlora vojàutri i sareve torna mè pòpol e mi i sarai vòst Dé. 23Vardé: l’ira ‘d Nosgnor a calerà tanme n’orissi. Coma na tempesta greva a calerà an sla testa dla gent grama. 24Ël fot afoà ëd Nosgnor as dëstornerà pa fin-a ch'a l'abia pa compì e realisà ij dissegn ch’a l’avìa an cheur. Ant ij temp ch’a vniran i capireve ‘l sens ëd tut sossì.
Nòte
modifiché- ↑ O “un ròtol”.
- ↑ 30:10-11 cfr. Geremìa 46:27-28.