La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Geremia/Geremia 16

←Geremìa 15

La Bibia piemontèisa Geremìa

Geremia 17→

La Bìbia piemontèisa - Geremia 16

Geremìa

16

Geremìa, un mëssage ‘n përson-a  

¹Nosgnor a l’ha dame n’àutr mëssagi. ²A l’ha dime: “Va pa a mariete e buta nen al mond ëd fieuj o ‘d fije an costa nassion-sì^[1]. ³Përchè parèj a dis Nosgnor dij fieuj e dle fije che a van a nasse an cost pòst, dle mare che a-j partoriran e dij pare che a genereran ambelessì: ⁴a meuireran ëd maladie afrose, sensa esse nì piorà nì sotrà; a serviran da drugia për ël teren; a saran finì da la spa e da la famin-a, e ij sò cadàver a saran la pastura dj'osej dël cel e ‘d bestie sarvaje”.

⁵Pì ‘d lòn, sossì a l’é lòn ch’a dis Nosgnor: “Intra nen ant na ca andova ch'a fan ëd vijà pr’ ij mòrt, va pa a pioré o a fé plenta për la gent, përchè mi i-j gavo mè favor e mia pas, mè amor e mia compassion”, a dis ël Signor. ⁶“Sia ij rich che ij pòver a meuireran an cost pais sensa esse nì piorà ni sotrà. Ij sò amis pr’ ël deul as faran gnun-a 'ncision ant la carn e për la tristëssa as tosoneran pa, com as costuma. ⁷Gnun a prontrà pa pì na sin-a për conforté coj ch’a fan ël deul pr’ ij sò mòrt - gnanca s’a fussa për soa mare o sò pare. Gnun a-j manderà pì la copa ‘d vin ëd la consolassion.

⁸Intra gnanca drinta 'd na ca andova ch'as fà festa, për ësté setà con lor a mangé e bèive. ⁹Përchè sòn a dis Nosgnor dl’Univers, ël Dé d'Israel: “Antant ch’i vive e ‘dnans ai vòstri euj, mi i farai chité tute le canson ëd gòj e le rijade ant ës pais. Fin-a le vos d’argiojissansa djë spos novel as sentiran pa pì^[2]”.

Promëssa ‘d castigh ma ‘dcò d’arlass

¹⁰Cora che ti 't l'avras nunsiaje tute coste paròle a sta gent, at ciamran: “Përchè 'l Signor a l'ha proclamà contra 'd nojàutri tut ës maleur sensa fin? Cola ch'a l'é nòstra colpa? Che pecà l'omne mai fàit contra 'd Nosgnor nòst Dé?”. ¹¹Antlora it i-j daras la rëspòsta dël Signor: ‘A l'é che ij vòstri cé a l'han chitame. A l'han andaje dapress a d'àutri dio, a l'han servije e a son prostërnass-je danans. E mi, a l'han chitame, a l'han pa fàit ubidiensa a mia Lege! ¹²Ma vojàutri i l'eve fàit ancora pes che ij vòstri pare. Vardé, mincadun ëd voi a l'è portasse conform a l'ostinassion ëd sò cheur gram, sensa mai scoteme. ¹³Anlora mi i-j camprai fòra da 's pais, ant na tèra che nì voi, nì vòstri grand a conossìo; servì ambelelà d’àutri dìo; felo pura dì e neuit, përchè tant mi  'v farai pa pì oget ëd mè favor!”.

¹⁴“Contut^[3], vardé che a vniran ëd di, “a dis ël Signor, “andova che as dirà pa pì ant ij giurament: ‘Coma ch’a l’é vera ch’a l’é viv Nosgnor, col ch’a l’ha fane seurte dal pais d’Egit’. ¹⁵Ma  ‘Coma ch’a l’é vera ch’a l’é viv Nosgnor, col ch’a l’ha fàit artorné ‘l pòpol d’Israel an soa tèra dal paìs dël Setentrion e da tùit ij pòst andoa ch’a l’avìa sbardlaje!’. A sarà parèj përchè mi i-j ëmnerai torna an sla tèra ch’i l'avìa daje ai sò cé!

¹⁶Pr’ ël moment, contut, mi i-j mandrai contra un bon nùmer ëd nemis, ch’a faran ëd lor coma ch’a fan ij pëscador cand ch’a ciapo'd pess, o coma ch’a fan ij cassador cand ch’a van për ij mont e për le colin-e a tiré fòra dai sò përtus soe pijàite. ¹⁷Përchè i vëddo bin (i son pà bòrgno) tut lòn ch’a fan, tùit ij pëccà ch’a fan dë stërmà e a chërdo che mi i-j vëdda pa. ¹⁸Anans che mi i-j stabilissa torna, a l’avran da paghé fin-a 'l darié centésim për sò malfé e pëccà. Përchè lor a l’han antamnà la tèra ch’i l’avìa daje, la tèra ch’a l’é mia, con d’ìdoj ch’a fan pròpi scheur. A l’han ampinila pròpi tuta, mia tèra con soe abominassion!”.

¹⁹Anlora mi i l’hai dit: “ Nosgnor, mia fòrsa e mia fortëssa, mia sosta ant ël di dl'angossa! A ti a vniran le nassion da le borne dla tèra. A diran: Ij vòstri antich a l’avìo mach ëd divinità fàusse, dj’ìdoj ëd gnun valor ch’a-j podìo pa giuté’. ²⁰Miraco che n'òm a peul fabrichesse 'd dio?  Nò, lòn ch’a fàbrico a son pa ‘d dé!”

²¹Ël Signor a dis: “Vardé anlora, che mi i vado a feje conòsse, sta vira-sì, mi i-j farai conòsse mia man e mia potensa, e lor a ‘mprendran la lession, a savran che un Dé a-i é bin, e che mi i lo son!”.

Nòte

1. O “ant ës leugh”.
2. Cfr. Geremìa 7:34; 25:10; Arvelassion 18:23.
3. La particéla a ven voltà ambelessì tanme "Contut, parèj o përtant" (לָכֵן, lachen) con l'introdussion a na conseguensa.