La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 26
26 modifiché
Isach e Abimelech modifiché
h1A l’é rivà n’àutra famin-a ant ël pais coma cola ch’a l’era ancapitaje al temp d’Abraham, e Isach a l’é andass-ne a Gherar, andova ch’a vivìa Abimelech, rè dij Filisté.
2Nosgnor a l’é manifestasse a Isach e a l’ha dije: “Cala nen an Egit, stà ant ël pais che mi it dirai. 3An col pais restie coma n'aventissi; mi i sarai con ti e it benedirai, përchè tuti coj teritori i-j darai a ti e a toa dissendensa, e i mantnirai parèj ël giurament ch’i l’hai fàit a Abraham tò pare. 4I farai che toa dissendensa a sia numerosa tanme lë stèile dël cél e i darai ai tò dissendent tute coste tère. Tute le nassion dël pais as valeiran dël nòm ëd toa dissendensa për esse benedìe[1], 5e lolì përchè Abraham a l’ha scotà mia vos e a l’ha ubidì ai mè comandament, ai mè precet, mè decret e mie lege. 6Parèj, donca, Isach a l’ha abità a Gherar.
7Cand che j’òm ëd col leugh a-j ciamavo a Isach a rësguard ëd soa fomna, chiel a disìa ch’a l’era soa seure[2]: as ancalava nen a dì che chila a l’era soa fomna, për tëmma ch’a lo massèisso, përchè Rebeca a l’era pitòst bela. 8A l’era là da motobin ëd temp, quand che Abimelech, rè dij Filisté, a l’é fasse a la fnestra e a l’ha vëddù Isach ch’a pussiava[3] Rebeca. 9Abimelech a l’ha ciamà Isach e a l’ha dije: “A l’é toa fomna ‘d sicura. Përchè l’has-to dit ch’a l’é toa seure?” Isach a l’ha rësponduje: “Përchè i son dime: ‘Che mi i vada nen a meuire për motiv ëd chila’”. 10Abimelech a l’ha replicaje: “Còsa l’has-to fane? A-i mancava pòch che cheidun dël pòpol as cogèissa con toa fomna e lolì a l’avrìa fane tuti colpèivoj”. 11Antlora Abimelech a l’ha publicà un decret ch’a disìa: “Chi ch’a tocherà st’òm e soa fomna a sarà castigà con la mòrt”.
12Peui Isach a l’ha fàit na sëmna an col pais e a l’ha avù n’archeuita dël sent për un, përchè Nosgnor a l’avìa benedilo. 13Parej Isach a l'é dventà n’òm motobin ësgnor e soa richëssa a seguitava a chërse. 14A l’era padron dë strop ëd feje e ‘d crave, ëd beu e ‘d vache, e a l’avìa ‘dcò tanti servitor, ma ij Filisté a l’han ancaminasse a ess-ne gelos.
Ruse për ij poss modifiché
15Parèj a l’é rivà che tùit ij poss che ij servitor ëd sò pare a l’avìo scavà dël temp ëd sò pare Abraham, ij Filisté a l’avìo stopaje ampinendie ‘d tèra. 16Abimelech a l’ha dije a Isach: “Vatne via da nòst pais, përchè ti ‘t ses dventà motobin pì potent e fòrt che nojàutri. 17Antlora Isach a l’é partiss-ne da là e a l’é acampasse pì lontan ant la val ëd Gherar e a l’é stabiliss-ne. 18Isach a l’é tornà a deurbe ij poss d’eva ch’a l’avìo scavà ij servitor ëd sò pare Abraham e che ij Filisté a l’avìo stopà dòp la mòrt d’Abraham e a l’ha daje ‘l midem nòm che sò pare a l’avìa daje.
19Ij servitor d’Isach a l’han ëscavà peui ant la comba e a l’han trovaie na sorgiss d’eva viva. 20Ma ij bërgé ‘d Gherar a l’han rusà con ij bërgé d’Isach, an disendje: “L’eva a l’é nòstra!”. Antlora chiel a l’ha dàit a col poss ël nòm Esech (ch’a veul dì “rusa”), përchè coj-lì a l’avìo rusà con chiel. 21A l’han ëscavà n’àutr poss, ma coj-là a son butasse a rusé ‘dcò për col poss-lì, e chiel a l’ha daje ‘l nòm ëd Sitna (ch’a veul dì “nimicissia”). 22Antlora Isach a l’é slontanasse da là e a l’ha scavà n’àutr poss ch’a provochèissa nen ëd discussion. Isach a l’ha daje ‘l nòm Recobot (ch’a veul dì “spassi liber”), përchè ch’a l’avìa dit: “Adess Nosgnor a l’ha dane dë spassi liber përchè noi i chërso da bin ant ël pais”. 23Da là a l’é andàit a Bersabéa. 24E an cola neuit Nosgnor a l’é manifestassje e a l’ha dije: “Mi i son ël Dé d’Abraham tò pare. Abie pa tëmma përchè ch’i son con ti. Mi it benedirai e i moltiplicherai toa posterità për amor d’Abraham, mè servitor”. 25Antlora chiel a l’ha butà an pé an col leugh n’autar e anvocà ‘l nòm ëd Nosgnor; ambelelì a l’ha piantà la tenda, e ij servitor d’Isach a l’han ëscavà n’àutr poss.
Aleansa con Abimelech modifiché
26Antratant Abimelech [4]da Gerar a l’era andàit da chiel, ansema con Acusat, sò consijé, e Picòl, cap ëd soa armeja. 27Isach a l’ha dije: “Përchè seve-ne vnime a trové, s’im deteste tant e i l’eve fin-a bandime da vòst teritori?”. 28A l’han rësponduje: “I l’oma vëddù ciàir che ‘l Signor a l’é con vojàutri e i soma disse: ‘Ch’a-i sia an tra ‘d noi n’aleansa siglà da ‘n giurament’. 29Fane giurament ch’it an faras gnun mal, parèj come noi i l’oma nen tocate e l’oma fate mach ëd bin e i l’oma lassate andé an pas. Ti ‘t ses adess n’òm benedì dal Signor”. 30Anlora Isach a l’ha prontaje ‘n disné gross për selebré l’aveniment e a l’han mangià e beivù tùit ansema.
31L’indoman a son alvasse ‘d bon-a matin e a l’han fasse giurament l’un con l’àutr, peuj Isach a l’ha congedaje e a son partì da chiel an pas. 32Pròpi ant col dì-lì a son rivà ij servitor d’Isach e a l’han anformalo a propòsit dël poss ch’a l’avìo scavà, e a l’ha dije: “I l’oma trovà l’eva”. 33Anlora chiel a l’ha ciamà col poss Sabéa. A l’é për lòn che la sità as ciama Bersabéa fin-a ‘l dì d’ancheuj.
Fomne hitite d’Esaù modifiché
34Cand che Esaù a l’ha avù quarant’agn, a l’ha pijà për fomna Giudita, fija ‘d Beri l’Hitita, e Basmat, fija d’Elon l’Hitita. 35Lor a l’han motobin amaregià Isach e Rebeca.