La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Esechiel/Esechiel 9

La Bìbia piemontèisa - Esechiel 09

Esechiel

modifiché

Castigh dël templ e dla sità

modifiché

1Peui Nosgnor a l'ha crià 'd na vos gròssa anvers mie orije: " Avzineve vojàutri che i deuve castijé la sità, mincadun con n'atrass dë stermini an man. 2Varda-sì, ses òm a rivo da la part ëd la pòrta 'dzora ch'a varda vers nòrd, mincadun con l'utiss dë stermini an man. An mes a lor a-i era n'àutr òm vestì 'd lin, con na borsa da scriba al fianch. Pen-a rivà a son fërmasse randa a l'autar ëd bronz. 3La glòria dël Dé d' Israel, dal cherubin anté ch'a l'era butasse, a l'é aussasse vers la seuja dël Templ e a l'ha ciamà l'òm vestì 'd lin ch'a l'avìa al fianch la borsa da scriba. 4Nosgnor a l'ha dije: "Passa 'nt ël mes ëd la sità, an mes a Gerusalem, e marca na cros-Tau an sla front ëd j'òm ch'a sospiro e a pioro për tùit j'abomini ch'as compisso[1]". 5A j'àutri a l'ha dije, an manera che mi i sentèissa: "Andeje dapress e sangé! Vardé gnun con compassion, avèj pa ‘d pietà. 6Vej, giovo, fije, pcit e fomne, masseje fin-a a stermineje tùit; ma toché pa chi a l'ha na cros an front; a ancaminé da mè santuari! A l'han ancaminà dai vej ch'a l'ero dë 'dnans al templi". 7A l'ha dije: "Profané pura 'l santuari, ampinì 'd mòrt le cort. Seurte!" Lor-lì a son surtì e a l'han fàit un massacr ant la sità.

8Antramentre che lor a fasìo col amassidi, mi i j'era restà da sol: i son campame con la facia për tèra e i l'hai crijà: "Ah, Nosgnor Dé, it craseras lòn ch'a l'é restaie d'Israel, svërsand toa flin-a 'dzora 'd Gerusalem?". 9A l'ha dime: "La gramissia d'Israel e 'd Giuda a l'é sensa mzura, la tèra a l'é coatà 'd sangh, la sità a l'é pien-a 'd violensa. An efet as dis: 'Nosgnor a l'ha chità 'l pais: Nosgnor a s-ciaira pa!'. 10Ebin, gnanca mi i l’avrai ëd compassion, ni i l’avrai pietà. I farai droché 'dzora 'd soe teste soe euvre. 11Pròpi an col moment, l’òm vëstì ‘d lin, ch’a l’avìa j’utiss dë scrivent a la sëntura, a l’ha rendù cont ëd soa euvra e a l’ha dit: “I l’hai fàit lòn ch’it l’has comandame ‘d fé”.

  1. Cfr. Arvelassion 7:3; 9:4; 14:1.