La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Esechiel/Esechiel 30

←Esechiel 29

La Bibia piemontèisa Esechiel

Esechiel 31→

La Bìbia piemontèisa - Esechiel 30

Esechiel

30

Ël Di ‘d Nosgnor e l’Egit

¹Nosgnor a l’ha comunicame soa paròla. A l’ha dime: ²Fieul d’òm, profetisa e dis: ‘Sossì a nunsia ‘l Signor Dé: “Aussé ‘d gëmm! Ah! Che di a sarà col-lì! ³Ël Di ‘d Nosgnor a s’avzin-a. A sarà na giornà carià ‘d nivole^[1], l’ora che le nassion a l’avran da fé sò rendicont. ⁴An sl’Egit a-i rivrà lë spa e l’Etiòpia a tërmolera ‘d pàu cand ant l’Egit a-i sarà carià ‘d vìtime, cand che soe richësse a-j saran portà via e as darà ‘l gir a soe fondamenta. ⁵Etiòpia, Put e Lud, tùit ij sò mersenari, la Libia e j’òm dij pais ch’a-j son aleà^[2], a tomberan vìtime dla spa.

⁶Ël Signor a fà savèj sossì: Coj ch’a sosten-o l’Egit a robateran; a drocrà l’orgheuj ëd soa fòrsa. Da Migdol fin-a a Assuan, a tomberan vìtime dla spa. I lo diso mi, ël Signor Dé. ⁷Coste region a restran pì desolà ‘d qualsëssìa àutra region; soe sità a saran pien-e ‘d ruin-e, pì che qualsëssìa àutra sità. ⁸Cand che mi i darai feugh a l’Egìt e i dëstruirai tuti coj ch’a lo giuto, as savrà che ‘l Signor a l’é mi. ⁹An col di-là a seurtiran ëd nunsi che mi i mandrai, a partiran an barca për sbaruvé l’Etiòpia. L’Etiòpia a tërmolerà ant ël di che l’Egit a sarà destruvù. Col di-lì a l’é ‘n camin ch’a riva!

¹⁰Ël Signor Dé a fà savèj sossì: I-i farai chité l'arbeuj d'Egit con ël mojen ëd Nabucodenesar rè 'd Babilònia. ¹¹Chiel, con soa armeja, la pì afrosa ch’a-i sia an tra le nassion, a vnirà a vasté col pais. A dësfodran soe spa contra l’Egit e ‘mpiniran ël pais ëd carope. ¹²A farà suvé ij canaj dël Nil e a butrà l’Egit an man ëd gent bàrbare. I i vasterai la tèra e lòn ch’a conten për mojen ëd forësté. A l’é mi, ël Signor, ch’i lo diso.

¹³Ël Signor Dé a nunsia sossì: I dëstruirai j’ìdoj arbutant, i farai dësparì ij dé fàuss da Menfi. An Egit a-i saran pa pì ëd governant^[3]. I spantierai lë sparm për tut ël pais. ¹⁴I vasterai Patros, i darai feu a Zoan, i butrai an esecussion mia sentensa contra 'd Tebe. ¹⁵I anvischerai mia ira dzora Pelusium^[4], la sitadela d’Egit; i sterminerai j’abitant ëd Tebe. ¹⁶I butrai a feu l’Egit, Pelusium a së storzrà ant l'angonìa, Tebe a sarà strinconà e Menfi, a sarà drocà dai nemis an pien di. ¹⁷Ij giovo d’Eliòpolis e 'd Pi-Beset^[5] a tomberan vìtime dla spa e j’abitant a saran mnà via përzoné. ¹⁸An Tafni a vnirà sombr ël di, cora che i-i s-ciaprai ël giov amponù da l'Egit e l'orgheuj ëd soa potensa a vnirà a chité; na nìvola a quatrà j’abitant ëd le sità e a saran fàit përzoné. ¹⁹Cand che mi i butrai an esecussion mia giusta sentensa contra l’Egit, a savran che ‘l Signor a l’é mi”.

Ël rè ‘d Babilònia, strument ëd Dé

²⁰Ant ël di ch'a fà set dël prim mèis ëd l'ann che a fà óndes, ël Signor a l’ha comunicame soa paròla. A l’ha dime: ²¹‘Fieul d’òm, scota: Mi i l’hai trancià ‘l brass ëd Faraon, rè d’Egit, ma chiel a l’é pa stàit meisinà con medicament, nì fassà con binde për feje arpijé fòrsa tant da menié torna la spa. ²²A l’é për lòn che ‘l Signor a fà savèj: I vnirai^[6] ancora contra 'd Faraon, rè d’Egit, i-j trancerai ‘dcò l’àutr brass ancora bon e i-j farai tombé la spa da ‘n man. ²³I sbardlerai j'Egissian an tra le gent, e i-j sbërgiàirerai an d'àutre tère. ²⁴Nopà, a son ij brass dël rè 'd Babilònia che i farai pì fòrt e i-i butrai an man mia spa: i trancerai ij brass ëd Faraon, che a gëmrà dë 'dnans ëd chiel, coma che a piorassa un ferì a mòrt. ²⁵I farai fòrt ij brass dël rè 'd Babilònia, antramentre ch’a saran ij brass ëd Faraon a tombé. Cand che i butrai mia spa ant la man dël rè ‘d Babilònia e chiel a la dëstendrà an sla tèra d’Egit, tuti a savran che ‘l Signor a l’é mi. ²⁶Cand che mi i sbardlerai j’Egissian për tute le nassion e a saran dëspërdù pr’ àutri pais, tùit a savran che ‘l Signor a l’é mi.

Nòte

1. O “un dì ‘d nivole”. Costra espression a parëss ëdcò an Gioel 2:2 e Sofonìa 1:15; a ‘rciama l’aparission ëd Nosgnor an sël Mont Sinai (Surtìa 19:9, 16, 18).
2. O “ij fieuj dl’Aleansa”: a peul desse ‘dcò ch’as arferissa a j’Israelita ch’a stan an Egit.
3. O “ëd prinsi”.
4. An ebràich: “Sin”.
5. Eliòpolis e Bubastis.
6. La paròla הִנֵּה (hinneh=varda-lì), ch’a l’é dovrà sì ant ël test original,  a fà pijè consiensa 'd cheicòsa che ambelessì a l'é stàit virà com s'a fùissa un verb.