La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Esechiel/Esechiel 14

←Esechiel 13

La Bibia piemontèisa Esechiel

Esechiel 15→

La Bìbia piemontèisa - Esechiel 14

Esechiel

14

L’amor segret për j’ìdoj

¹Ore, cheidun dj'ansian d'Israel a son ëvnùit anvers ëd mi e a son astasse dë 'dnans ëd mi.

²Anlora Nosgnor a l’ha parlame e a l’ha dime: ³“Fieul d’òm, scotme. Tuta sta gent a fà nen d’àutr che pensé ai sò ìdoj scros^[1], a ten-o sempe dë 'dnans ëd lor lòn ch’a-j rend colpèivoj. Avrìa-ne forsi da përmëttje ch’am consulto? ⁴Parla a lor, donch, e dije: ‘Chi ch’a sia dël pòpol d’Israel ch’a drissa d’ìdoj an sò cheur e ch’a l’abia dë 'dnans ëd chiel lòn che parèj a lo rend colpèivol, e peui as n'ancala ‘d consulté un profeta, mi midem, ël Signor, i-j rëspondrai. I-j darai lòn ch’a mérita për motiv ëd la caterva d’ìdoj ch’a l’é fasse’. ⁵A l’é parèj ch’ i ciaperai ‘l cheur dël pòpol d’Israel, tuti coj ch’a son ëslontanasse da mi pr’ amor dij sò ìdoj schifos.

⁶Për lòn dije a la gent d’Israel: ‘Sossi av comanda ‘l Signor Dé: Convertive, chité ij vòstri ìdoj e viré lë sguard da tute vòstre crinade^[2]. ⁷Përchè qualsëssìa Israelita e qualsëssìa forësté ch’a staga an Israel ch’a së slontan-a da mi e ch’a pensa mach ai sò ìdoj, ch’a l’abia sempe dë 'dnans lòn ch’a lo rend colpèivol, e ch’a fasa ricors al profeta për consulteme, mi medésim, ël Signor, i-j rëspondrai. ⁸I dëstornerai mè visagi da col òm-lì e i në farai un cas esemplar^[3], i lo dësterminerai da mia gent. Parèj i savreve che mi i son ël Signor..

⁹E se peui ‘l profeta as lassa dëstradé^[4] e a fà na professìa, i sarai mi, ël Signor, ch’i lo pijerai ‘d bala, i ausserai mia man contra ‘d chiel e i lo sganferai da ‘n mes a mia gent d’Israel. ¹⁰Autërtant colpèivol a sarà col ch’a l’avrà consultà ‘l profeta, e ‘l profeta midem ch’a l’avrà rësponduje: tùit e doi a saran gravà dal pèis ëd soa colpa. ¹¹I veui pa pì che ‘l pòpol d’Israel as dëstorna e ch’a së slontan-a da mi nì ch’as antamna con ij sò tradiment. I veui che lor a sio mè pòpol e mi i sarai sò Dé. I lo diso mi, ël Signor Dé.

L’intercession dij giust a serv a nen

¹²Peui Nosgnor a l’ha parlame e a l’ha dime: ¹³Fieul d’òm, scota: Butoma ch’ un pais a fasa ‘d pëccà contra ‘d mi e ch’am sia nen fedel, e për lòn mi i àusso la man contra ‘d chiel, i faso ch’a vado a la fin soe riserve ‘d pan, i-j mando la famin-a e i dëstermino tant soa gent che soe bestie, ¹⁴bele s’ as trovèisso an tra ‘d lor Noè, Daniel e Giòb, con soa giustissia ‘d lor a podrìo salvé mach lor midem e nen la vita dj’àutri. I lo diso mi, ël Signor Dé^[5].

¹⁵Butoma ‘dcò ch’i fasa giré për ël pais ëd bestie sarvaje e ch’a në masso la populassion fin-a a cambié col pais ant na desolassion, sensa pì gnun ch’a-i passa për motiv ëd cole bestie ferose, ¹⁶mi, ël Signor Dé, i fortisso - e lolì a l’é tant sicur coma ch’i son viv - che coj tre òm giust a podran salvé nen ij sò fieuj o soe fije: mach lor a saran salvà, e ‘l pais a restrà na desolassion.

¹⁷Butoma ancora che mi i fasa vnì la spa contra col pais, con ël comand ëd massé tuti, sìa la gent che le bestie, ¹⁸mi, ël Signor Dé, i fortisso - e lolì a l’é tant sicur coma ch’i son viv - che coj tre òm a podran nen salvé ij sò fieuj e soe fije - lor a salverìo mach lor midem.

¹⁹Butoma, a la fin, ch’i mando na pestilensa a col pais, e ch’i-i arvërso mia ira ansima a chiel fin-a a svërsé ‘d sangh, an massand tant la gent che le bestie. ²⁰Bele s’as trovèisso lì Noè, Daniel e Giòb, mi, ël Signor Dé, i fortisso - e lolì a l’é tant sicur coma ch’i son viv - ch’as salveran nen ij sò fieuj e soe fije; as salveran mach lor, përchè ch’a son ëd giust.

²¹Tutun, sossì a fà savèj ël Signor Dé: A sarà ancora pes ëd lolì cand che mi i manderai contra ‘d Gerusalem quat dij mè castigh ëspaventos - la spa, la famin-a, le bestie sarvaje, e 'l contacc - për dësterminé tant la gent che le bestie^[6]. ²²Malgré lòn, i-i lasserai na resta ‘d dzorvivù, d’òm e ‘d fomne. Lor a seurtiran da la sità e a vniran da voi, e i sareve consolà për ël disastr ch’a l’é tombà dzora 'd Gerusalem - për tut lòn ch’i l’hai faje. ²³Vera, i sareve consolà da lor cand ch’i vëdde soa condòta ‘d lor e soe euvre, përchè i savreve ch’a l’era bin giust^[7] lòn ch’i l’hai faje. I lo diso mi, ël Signor Dé.

Nòte

1. O: “Costa gent a l’ha drissà d’ìdoj an sò cheur”.
2. O “abominassion”.
3. O “un esempi e ‘n proverbi”.
4. Visadì: se cost profeta as lassa anciarmé, i son mi che i l'hai lassalo tombè a la sedussion, përchè i l'avìa dëssidù soa ruin-a.
5. J'abitant ëd Gerusalem a pensavo che s'a-i era an sità pro 'd gent giusta, Nosgnor a l'avrìa nen castiaje për ij sò pëccà, che cola-lì a sarìa stàita n'assicurassion ch'a l'avrìa quataje malgré soa infedeltà. La paròla 'd Nosgnor, contut, a-j dësmentiss: minca d'un a l'é resposabil ëd soa condòta e a peul nen evité 'd patì le conseguense dij sò pëccà.
6. Cfr. Arvelassion 6:8.
7. O “përchè ch’a j’era na bon-a rason për feje lòn ch’i l’hai faje”.