La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Deuterocanonich/Bel e 'l Dragon
Bel e 'l dragon (Daniel 14) modifiché
La mascarìa dij prèive ‘d Bel modifiché
1 Rè Astiages a l’è torna unisse ai sò antich e Ciro, ël Persian a l’ha arseivù ël regn. 2 Daniel a mangiava a la tàula dël rè, e a l’era ‘l pì onorà ‘d tùit j’àutri amis dël rè. 3 A-i j’era antlora a Babilònia, na mistà pagan-a ciamà Bel. Tùit ij di a-j smonìo dódes sach ëd pur fior ëd farin-a, quaranta feje e ses brinde ‘d vin. 4 Dcò ël rè a venerava st’ìdol e andasìa minca di a adorelo. Nopà Daniel a adorava so Dé e për lòn ël rè a l’ha dije: ‘’Përchè adoresto nen Bel?’’ 5 Daniel a l’ha rësponduje: ‘’Mia adorassion a va pa a d’ìdoj fàit da man d’òm, ma mach al Dé viv ch’a l’ha fàit ël cel e la tèra e che a l’è sgnor ëd minca n’esse ch’a viv. 6 ‘’Chërdes-to pa ti- a l’ha giontà ‘l rè-che bel a sia un dio viv? Vëddes-to nen coma ch’a mangia e a bèiv tùit ij di?’’ 7 A l’ha rësponduje Daniel an riand: ‘’Va pa ambrojete, òh rè: cola mistà al’è ‘d creja d’an drinta e fòri ëd bronz e a l’ha mai mangià nì beivù’’. 8 Ël rè a l’è ‘ndignasse e, convocà ij sacerdòt ëd Bel, a l’ha dije: “ Se vojàutri ‘m dise nen col che a l’è ch’a consuma tut sto mangé, i andreve a meuire; nopà s’im provereve che a l’è Bel che a lo mangia, a meuirerà Daniel, përchè a l’ha ‘nsultà Bel”. 9 Daniel a l’ha dije al rè:” Ch’a sia fàit comi t dise ti”. Ij sacerdòt ëd Bel a l’ero stanta, sensa conté soe fomne e ij fieuj. 10 Ël rè a l’è portasse ansem a Daniel al templ ëd Bel 11 e ij sacerdòt ëd Bel a l’han dije: “ Varda, noi i andoma fòra da sì e ti, rè buta pura fòra le proviande e versa ‘l vin; peui sara la pòrta e cacëtla con tò anel. Se doman matin, an rivand, ti ‘t trovras che nen tut a l’é stàit mangià da Bel, i meuireroma nojàutri, d’autra part andrà a meuire Daniel che a l’ha caluniane”. 12 Lor, contut, as sagrinavo pa përchè a l’avìo praticà un passage secret sota dla tàula dont a passavo ‘d costuma e a consumavo tut. 13 Dòp che lor a l’ero andàsne, ël rè a l’ha fàit porté ‘l mangé an fàcia ‘d Bel: 14 Daniel a l’ha comandaje ai servitor ëd porté un pòch ëd sënner e peui a l’han spatarala dzora ‘d tut ël paviment dël templ a la presensa mach dël rè; peui a son surtì, a l’han sarà la pòrta, cacëttà con l’anel dël rè e a son andàsne. 15 Ij sacerdòt a son vnùit ëd neuit, conform costuma, con le fomne, ij fieuj, e a l’han mangià e beivù tut. 16 Matin bonora ‘l rè a l’è aussasse, parèj ëd Daniel. 17 Ël rè a l’ha ciamà: ‘’Son-ne a pòst ij cacèt Daniel ?’’ ‘’A pòst òh rè !’’ a l’ha rësponduje. 18 Dovertà la pòrta, ël rè a l’ha s-cèirà la tàula e a l’ha sclamà: ‘’Bel, ti ‘t ses grand, e a -i è gnun ambreuj an ti!’’ 19 Daniel a l’ha soriduje e, an fërmand ël rè përch’ a intrèissa nen, a l’ha dije:’’ Varda ‘l paviment e bèica da bin ëd chi ch’a son le pianà’’. 20 A l’ha dit ël rè: ‘’I vëddo pianà d’òmo, ëd fomne e ‘d fiolin!’’ 21 Anviscà ‘d flin-a, chiel a l’ha fàit aresté ij sacerdòt con fomne e fieuj ; a l’han parèj mostraje le pòrte secrete che a dovravo për consumé lòn ch’a-i j’era an sla tàula. 22 Për lòn, ël rè a l’ha faje giustissié, an consignand Bel ant ël podèj ëd Daniel che a l’ha falo a tòch ansema al templ.
Daniel a fa meuire ‘l Dragon modifiché
23 A-i j’era un gran dragon e ij Babilonèis a lo veneravo. 24 Ël rè a l’ha dije a Daniel: ’’ podras pa dì che a sia nen un dio che a viv; donca venta adorelo’’. 25 Daniel a l’ha rësponduje: ‘’ Mi i dago adorassion al Signor mè Dé, përchè a l’è chiel ch’a viv; se ti ‘t am lasse fé: mi, sensa spa e baston i masrai ël dragon’’. 26 Ël rè a l’ha giontà: ‘’It lo përmëtto’’. 27 Daniel a l’ha ciapà ‘d grassa, d’apèis e ‘d pluch e a l’ha faje cheuse ansema, peui a l’ha prontà ‘d fogasse ch’a l’ha campà ant la boca dël dragon che a l’ha travonduje an pressa an ës-ciopand; për lòn a l’ha dit: ‘’Vardé lòn che i adorave!’’. 28 Cora che ij Babilonèis a son vnùit a savèilo, a son stàine motobin frapà e a son arvirasse contra dël rè , an disend: ‘’Ël rè a l’è vnùit a esse un Giudé: a l’ha drocà Bel, massà ‘l dragon e butà a mòrt ij sacerdòt’’. 29 A son andàit da chiel e a l’han dije: ‘’Dane an man Daniel, dësnò i masseroma ti e tuta toa famija!’’. 30 Ël rè, an tëmmend l’arvira gròssa, a l’è stàit obligà a consigneje Daniel. 31 E lor a l’han campalo ant la tampa dij leon, andova che a l’è restà për ses di. 32 Set leon a-i j’ero ant la tampa, che a dvoravo minca di doi carope e doi feje: ma sta vira a l’han daje nen përchè a podèisso sbrané Daniel. 33 Ël profeta Abacuch as trovava antlora an Giudea: chiel a l’avìa fàit na mnestra, s-ciapà ‘l pan andrinta a na pèila për portèilo al camp a coj che a fasìo amson. 34 L’àngel ëd Nosgnor a l’ha dije: ‘’Pòrta ‘s mangé a Daniel ant la tampa dij leon a Babilònia’’. 35 Ma Abacuch a l’ha rësponduje: ‘’Signor, mi Babilònia i l’hai mai pì vëddula e la tampa la conòsso pa!’’. 36 Ma l’àngel ëd Nosgnor a l’ha ciapalo për ël cupiss e a l’ha mnalo a Babilònia, dzora dla tampa, portàndlo për ij cavej, con la velocità d’un buf ëd vent, për la fòrsa ‘d sò spìrit. 37 Antlora Abacuch a l’ha bramà: ‘’Daniel, Daniel, servent ëd Dé, pija ‘l mangé che ‘l Signor a l’ha mandate!’’. 38 E Daniel a l’ha crijà:’’Nosgnor, it ses avisàtne ‘d mi e it l’has pa chità coj che at veulo bin!’’. 39 Peui a l’è alvasse e a l’è butasse a mangé, antramentre che l’àngel dël Signor a portava torna Abacuch andova che a stasìa anans.
Ël rè arconòss ël Dé ‘d Daniel modifiché
40 Sèt di apress, ël rè a l’è vnùit a pioré Daniel. A l’è avzinasse a la tampa, e varda-lì, a l’ha vëddù Daniel che a l’era ambelelì setà. 41 Antlora a l’è butasse a crijé:’’ Signor, Dé ‘d Daniel, ti ‘t ses grand, fòra ‘d ti a-i è gnun d’àutri dio’’. 42 E dun-a a l’ha comandà ‘d tiré fòra Daniel da la tampa e ‘d fé nopà campé coj che a lo vorìo mòrt, che ant un moment a son ëstàit dvorà dëdnans ëd chiel.