La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Cronache/1Cronache 21

←1Crònache 20

La Bibia piemontèisa Ij lìber dle Crònache

1 Crònache 22→

1 Crònache

La Bìbia piemontèisa - 1 Crònache 21

21

David a fà ‘n censiment

¹Ore, Sàtana a l'era alvasse contra Israel e a l'avìa cissà David a fé ‘n censiment dj'Israelita. ²Parèj, David a l'ha comandaje a Ioab e a j'ufissiaj dl'armeja: “Andé a censì Israel: da Bersabéa fin-a Dan, e porteme j’arzultà, che mi i veui savej vàire ch’i soma nojàutri Israelita”. ³Ioab, tutun, a l'ha rësponduje: “Che Nosgnor a peussa moltipliché soa gent sent vire 'd lòn che a l'é già. Contut, mè signor ël rè, son-ne miraco già nen tùit ij tò sërvent? Përchè, alora, ël mè signor a veurìa cost censiment? Përchè Israel a deuvrìa parèj arsighé ‘d tiresse a còl na colpa?”. ⁴Pura, l'órdin dël rè a l'é restà, malgré j'obiession ëd Ioab. E Ioab a l'é partì, e a l'è andait an gir për tuta Israel a conté j’Israelita; peui a l'é tornass-ne a Gerusalem. ⁵Ioab a l'ha daje al rè 'l cont ëd la populassion censìa: tut Israel, a rivava a un milion e sentmila òm bon dë spa, e Giuda a quatsent e stanta mila òm tuti combatent. ⁶Mach che Ioab a l'ha pa contà 'l nùmer dij Levita, nì coj ëd la tribù 'd Beniamin, përchè 'l comand dël rè a jë smijava n'abomini.

Le conseguense dël pecà ‘d David

⁷Cost censiment a l'é dëspiasuje a Nosgnor, e për lòn a l’ha mandà ‘n castigh dzora d’Israel. ⁸David a l'ha dije a Nosgnor: “I l'hai pròpi pëccà an fasend lolì! E bin ora, perdon-a la colpa 'd tò sërvent, che a l'ha agì da beté”. ⁹Anlora Nosgnor a l'ha parlaje a Gad, profeta^[1] 'd David, an disendje: ¹⁰“Vaje a dì a David: ‘Varda-sì lòn ch'at fà savej Nosgnor: it propon-o tre possibilità: Sern un dij tre castigh ch’it dirai, e i lo farai tombé an sù vojàutri".

¹¹Parèj Gad a l'é andait a trové David e a l’ha dije: “Coste-sì a son le sernìe che Nosgnor a l’ha date. ¹²Ti’t peude serne tre agn ëd famin-a, tre mèis ëd dëstrussion për motiv ëd la spa dij tò nemis, o tre di ‘d maladìa greva damentre che l’àngel dël Signor a càusa na devastassion për tuta la tèra d’Israel. Ore donca, sern, peui dime lòn ch’i l'hai da dije a Nosgnor ch’a l'ha mandame”.

¹³David a l’ha rësponduje a Gad: “Im treuvo ant na situassion bin disperà! Ma che mi i peuda tombé ant le man dël Signor, che chiel a l’é tant misericordios. Fame pa tombé ant le man dj’òm”. ¹⁴Përparèj donca, Nosgnor a l'ha mandaje 'n contacc a Israel, e për lòn a son mòrtie 70.000 òm. ¹⁵Dé a l'ha mnà n'àngel a Gerusalem për vastela, ma pròpi mentre l’àngel as prontava për dëstrùvla, Nosgnor a l'ha vardà e a l'é pentiss-ne d'ës mal, e a l'ha dije a l'àngel ch’a l’era lì lì për vastela: “Pro! Tira ‘ndré toa man!”. An col moment-lì l’àngel as tnisìa dacant a l'àira d'Ornan^[2] ël Gebusé.

¹⁶David a l'ha aussà j'euj, e a l'ha vëddù l'àngel ëd Nosgnor ch’as tnisìa an tra la tèra e 'l cel con ant la man lë spà dësfodrà virà contra 'd Gerusalem. E David e ij cap d’Israel a son coatasse 'd tèila ‘d sach për mostré soa costernassion e a son prostërnasse con la front për tèra. ¹⁷E David a l'ha dit a Nosgnor: “Son-ne pa mi ch’i avìa comandà 'd censì ‘l pòpol? I son mi ch’i l'hai pëccà e che i l'hai fait dël mal; ma coste feje, còs l'han-ne fait? Nosgnor, mè Dé, che donca toa man a sia dzora 'd mi e ansima dla casà 'd mè pare, ma ch'a sia pa contra 'd tò pòpol për dëstrùvlo!”.

David a drissa n’autar

¹⁸Anlora l'àngel ëd Nosgnor a l'ha dije a Gad ëd parlé a David, përchè a monteissa për elevé n'autar al Signor ant l'èira d'Ornan, ël Gebusé. ¹⁹E David a l'é montà, conform a la paròla 'd Gad, ch'a l'avìa parlaje an nòm ëd Nosgnor. ²⁰Ornan, ch'a batia 'l gran, a l'é virasse e a l'ha vëddù l'àngel. Ij sò quatr fieuj che a l'ero con chiel a l'ero stërmasse. ²¹Ant ël moment che David a l'è rivà da Ornan, chiel-sì, vëddulo ch'a l'avìa, a l'é surtì da l'èira e a l'é andaje ‘ncontra prostërnand-se ‘dnans a David con la front fin-a për tèra. ²²David a l'é andaje a dì a Ornan: “Dame 'n pòst ëd l'èira përchè mi i peussa drisseie n'autar a Nosgnor, ëd manera che 'l contacc ch’a tormenta mia gent a ven-a chitè. Mi 't pagrai col pòst tut lòn ch'a val”. ²³Ornan a l'ha dije a David: “Pijla, o rè, mè signor, e fane lòn ch'it veule. Nen mach, ma varda, mi të smon-o dcò ij beu për l'olocàust, le trebie da brusé e 'l forment për l'oblassion: it dago tut”. ²⁴Ma rè David a l'ha rësponduje: “Nò, mi i veuj catetla, an pagand sò pressi giust, përchè i veuj pa gavete lòn che a l'é tò për smon-e a Nosgnor un sacrifìssi che a mi am costerìa nen. ²⁵Anlora David, a l'ha pagaje a Ornan sessent sicl d'òr ëd peis giust për col'èira.

²⁶David a l'ha drissà n'autar a Nosgnor, andova ch'a l'ha smonù d'olocàust e 'd sacrifìssi 'd pas. Anlora David a l'ha 'nvocà 'l Signor che a l'ha esaudilo an mandand feu dal cel an sl'autar dj'olocàust. ²⁷Anlora Nosgnor a l'ha comandaje a l'àngel ëd butè torna lë spà ant ël feuder.

²⁸An col temp-là, David, vëddù che Nosgnor a l'avìa esaudilo, a l'é ‘ncaminasse a smon-e 'd sacrifissi an sl'èira d'Ornan ël Gebusé. ²⁹Ël tabërnàcol ëd Nosgnor, che Mosè a l'avìa drissà ant ël desert, e l'autar dj'olocàust, a col temp-là a l'ero ant ël santuari ‘d Gabaon. ³⁰David, a l'ha parej pa podù andé a consultesse con Nosgnor ëdnans a cost autar, përchè a l’era stàit bin ësburdì da la spa dësfodrà da l’àngel ëd Nosgnor.

Nòte

1. O: “visionari”.
2. Coma ant ël test paralel ëd 2 Samuel 24:16; Ch’as vëdda ‘dcò 21:18-28.