La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Corint/2Corint 2
2 Corint
modifiché1A l’era për lòn ch’i l’hai mach rimandà na visita ch’a l’avrìa podù crussieve[1], 2Përchè se mi i l’avèissa crussiave, chi é-lo ch’a l’avrìa podù torna arlegreme, foravìa che coj medésim ch’i l’avìa crussià? 3A l’é për lòn ch’i l’avìa scrivuve an cola manera-là, parèj che, cand ch’i ven-o, i sarai nen crussià da coj medésim ch’a podrìo deme la gòj pì granda. Vojàutri i seve, an efet, che mia gòj a l’é cola ‘d vëdde che tuti vojàutri i seve pien ëd gòj. 4I l’avìa scrivuve cola litra, donca, con ël magon an gola, con granda aflission ëd cheur e motobin ëd lerme. I vorìa nen crussieve, ma ch’i savèisse che mi iv veulo bin për dabon.
Përdon ëd n’ofèisa greva
modifiché5Col ch’a l’ha dame col crussi, a l’ha dalo nen mach a mi, ma, an na qauaj manera, sensa volèj esageré, 'dcò a tuti vojàutri. 6A l’é pro che col-là a l’abia arseivù l’arprocc ëd tuta la comunità. 7Lòn ch’i l’eve da fé adess a l’é ‘d përdonelo e consolelo, a fussa nen ël cas che ‘n crussi tròp grand a podrìa feje përde tute le speranse. 8A l’é për lòn ch’iv prego ‘d dimostreje vòstr amor, 9da già che mia intension, cand ch’i l’hai mandave cola litra, a l’era ‘d sicureme ch’i ubidisse a mie istrussion. 10I përdon-o a tuti coj che vojàutri i-j përdon-e, e cand ch’i përdon-o lòn ch’a l’ha da esse përdonà, i lo faso për vòst benefissi an nòm[2] ëd Crist. 11I vorìa pa che Sàtana as na profitèissa, përchè ch’i conossoma bin ij truch che chiel a monta!
Ij sagrin ëd Pàul e la vitòria ‘d Crist
modifiché12Dël rest, cand ch’i son rivà a Tròas për nunsieve la Bon-a Neuva dël Crist, combin che Nosgnor a l’avìa ansilì dovertame na pòrta, 13mè spìrit a trovava gnun-a rechie përchè ch’i l’avìa nen trovaje Tito, mè frel an Crist. Antlora, avend-me congedà da lor, i son ëvnumne an Macedònia[3].
14I rendoma grassie a Nosgnor che, ant ël Crist, sèmper an pòrta an soa coalera trionfal e ch’a dovra nojàutri për fé conòsse daspërtut la conossensa 'd chiel com un bon odor ch’a së spantia. 15Nojàutri, an efet, i soma 'l përfum[4] che ‘l Crist a smon-a a Dé e ch’a së spantia an tra coj ch’as salvo e an tra coj ch’a perisso; 16për sti-sì a l’é n’odor ëd mòrt ch’a men-a a la mòrt, për j’àutri a l’é n’odor ëd vita ch’a men-a a la vita. Ma chi é-lo ch’a podrìa esse dël tut adat[5] a na mission parìja? 17Nojàutri, an tùit ij cas, i foma nen coma ch’a fan tanti ch’a son mach ëd bateur ch’a marcando la paròla ‘d Nosgnor për sò lucro. I nunsioma la paròla 'd Nosgnor con sincerità, da part ëd Nosgnor e an soa presensa.