Armand Motura/Ven sì

Ven sì

Ven sì.
Set-te davzin a mi,
pòsa la testa
su la mia spala già ‘n pò fatigà,
(toa testa scarpentà ma sempre uguala)
pensoma pà al passà
ma a lòn ch’an resta.

A tute j’ore reusa,
a j’ore grise,
ch’a riveran un-a dòp l’àutra an pressa
për noi che soma cheuje bin le frise
‘d na vita nen mineusa.

Son sempre mal pentnà ij tò cavèj
ma sempre còti e ariss parèj d’anlora,
e la toa boca a sà soride ancora
parèj d’anlora
ant ij sò temp pì bej.

Posà sla mia spala
toa testa a l’é legera.
Un rissolin
am carëssa la facia come n’ala.
Ven sì…
Ven pì davzin…