Artorn


Cit camp al sol

modifiché

Cit camp ëd sèj al sol, d’un verd lusent,
pentnà dal vent squasi caviera ’d fija,
ant sa stagion tant dossa e tant fiorìa
a guardete a s’arpòsa la mia ment.

Mi saro j’eui e sento ch’a bësbija
la feuja con jë spi cunà dal vent,
l’è squasi un bate d’ale col ch’as sent
ant sa gran pas ch’an corma ’d maravija.

Ij pin ch’it l’has d’antorn at fan pa d’ombra,
ch’a l’é mesdì e ’l sol l’é aut an cel.
Mach na nebia ’d calor a stende un vel

sui mè sagrin. là giù la val l’è sombra,
ma sì j’è tanta blëssa ’d verd lusent,
cit camp ëd sèj novel cunà dal vent.


Oulx, giugn 1947 – Da «Paisagi ’d Val Susa» 1949