Virginio Ilòt/Vijà dël Saba Sant

Vijà dël Saba Sant

La cesa frèida e sombra
bësbij dla gent ch'a vija,
im sento strenze 'l cheur
e arvìvo n'agonìa.
Tërmola 'l ciàir dël siri,
la man a col ciaror
son ombre ch'a së slongo
per sërché 'l feu dl'amor.
Lumin ch'a së spataro,
ma unì ant un sol splendor;
s'anvisco tante lampe,
la lus: la lus 'd Nosgnor!
Le ciòche a son-o 'l "Glòria"
ancheuj l'é arsussità
col Òm pendù a la cros
che ij gram a l'han massà.
Ma 'nt j'euj ëd na sorela
mi i leso sò magon,
la pen-a ch'a la rusìa,
a seufr për mi: "Përdon!"
j'erbass dal cheur s'ës-cianco:
la pas! Domse la man,
Gesù a l'é mòrt për tuti,
mangia 'dcò ti col Pan!