Valerio Rollone/La sèira peui

La sèira peui

La sèira, peui, d'invern, coma a l'é bel
quand che la lampadin-a ch'a pendoja
slonga soe còrde 'd lus coma na froja
d'ària frèida ant la cort sarà dal gel.

A l'é 'l moment che l'ombra s'anginoja
piegand soa front ëscura ansima al cel,
an sla tèra anviscà 'd rifless d'assel
sota 'n mantil ëd brin-a ch'anvertoja.

Alora con na spàtola ant la man
ëm buto a fé 'n travaj che i sai
peus anche fé doman; già, bin, doman.

Bin, doman, bin ancheuj, lo sërco pasi,
andrinta a mi lo sërco 'l bin-travaj;
la spàtola a schërzin-a adasi, adasi.