Artorn
Sota la lun-a scura j'oloch stërmà as buto 'n brando; saro ij bòsch le bialere gelà. Ël magon cala 'nt ël ri ciàir dré dla cioenda dël cioch, e la masca, con la pàuta spatarà,m tacon-a la vitura dla mòrt.
