Artorn


Pior vej

modifiché

A l’erbo che të sporzie
La masnajin-a man
E ‘l verd pom granà san
Con bele vermije fior,

Ant l’òrt mut solitari
A l’é tut verd àora
E giugn a lo ristora
Ëd lus ëdcò ‘d calor.

Oh ti, fior ëd mia pianta
Patlà e sensa vita
Ti ‘d l’inutil vita
Ùltima ùnica fior

It ses an tèra frèida
It ses an tèra negra
Né ‘l sol pì at arlegra
Né at dësvija amor.


G.Carducci