Rino Serra/Le fior dël mal/143
XVIII. Imprevist modifiché
Arpagon, ch'a vija sò pare angonissant,
L'é disse, an meditand, dnans a coj làver sbianchì:
"Noi i l'oma 'nt ël grané 'n numer bastant,
A më smija...'d vej ass bin ëtnì?
Célimene rocoland a dis: "Mè cheur l'é bon
E naturalment, Dé a l'ha fame bela assé".
-Sò cheur! Cheur dur, anfuma coma 'n giambon,
Cheuit a la fiama che eterna a l'é!
Un giornalista confus, ch'as chërd un Dé 'n cel,
A dis al pòver, che 'nt la tënëbra a l'ha nià:
"E doa 't lo vëddi col creator dël bel,,
Sto grand giusteur da ti selebrà?"
Mej ëd tuti mi i conòsso 'n riboteur
Ch'a baja neuit e di e 's lamenta e piora,
Arpetend, sto bon a nen e fòl: "Si, i veur
Esse virtuos ant un'ora!"
La mostra, a soa vòta, a dis pian: "A l'é mur,
Ël danà! I sent inutilment la carn infetà.
L'òmo l'é bòrgno, ciòrgn, fragil parej d'un mur
Da na bòja abità e rusià!"
E peui caidun a ven, che tui a l'avìo negà,
Ch'a dis a lor, sbefiard, fier: "An mè sibòri 'ncor,
Voi iv sevi, mi chërdo, assé comunicà,
A la mëssa nèira dël bon-umor?
Quajdun ëd vojautri a l'ha fame 'n templi 'n sò cheur;
Voi, l'evi, ën segret basà mia ciapa antamnà!
I conòsse 'l diav da sò rije vincitor,
'Mé 'l mond ëspòrch e sproporsionà!
L'evi donca podù chërde, ipòcriti stupì,
Ëd pudej rije dël padron e 'd pudèilo 'mbrujé
E ch'a sìa natural arsèive doi premi sì,
Esse rich e an cel podej andé?
La salvagin-a e deuv arpaghé 'l vej cassador
Për l'avàit a la preda e soa sosta nojosa,
Mi iv porterai atravers a lë spessor,
Compagn ëd mia gòj arnosa,
A travers lë spessor dla tèra e dij ròch,
A travers l'amass confus ëd vòstra sëndre,
Ant un palass grand parej ëd mi, fàit d'un sol blòch
E ch'a l'é pa 'd pere tëndre;
Sicoma a l'é fàit con l'universal pecà
E a ten mè orgheuj, mè dolor e mia glòria!"
-Antant, ansima a l'univers bin quacià,
N'àngel a sona la vitòria
Ëd coj dont ël cheur a dis: "Benedì tò foèt,
Nosgnor! Che 'l dolor, oh Pare, benedì a sìa!
Mia ànima 'n toe man l'é nen àutr che 'n giughèt
E toa prudensa l'é 'nfinìa."
Ël son ëd le trombe l'é delissios assé,
Ant le sèire grandiose 'd celestiaj vëndëmmià,
Ch'a intro coma estasi an tuti coj che
Chila le làude cantand a-j va.