Rino Serra/Le fior dël mal/142
XVII. Poesìe diverse modifiché
LA VOS
Mia cun-a l'era vzin-a a la biblioteca,
Babel sombra, doa romans, siense, fàule e peui
Tut, la sënner latin-a e la povre Greca,
As mës-ciavo. I l'ero àut coma un in-feuj.
Doe vos am parlavo, un-a fërma e insidiosa,
A disìa: "La tèra l'é 'n doss pien ëd savor;
Mi i peuss (e tò piasì a sarà còsa grandiosa!)
Fete ven-e un aptit d'un istess ëspessor."
E l'àutra: "Ven! Oh! Ven viagiator ant ij seugn,
Al dëdlà dël possibil, dëdlà dël conossù!"
E costa a cantava 'mé 'l vent dle rivere, leugn,
Fantasma ch'a gëmm e as sà pa da 'ndoa l'é vnù,
Ch'a carëssa l'orija e tutun la spaventa.
L'hai rispondute: "Si! Dossa vos!" L'é d'alora
Ch'as peul disse, costa mia piaga am tormenta
Con mia fatalità. Daré ij senari 'nt l'ora
Dl'esistensa in-mensa, ant ël pì neir dj'abim,
Mi i vëdd ëd mond singolar distintament
E, da mia antivista, vitima 'mbajà da bin,
I rabasto, mentre a mòrdo mie scarpe 'd serpent.
E parej coma ij profeta, a l'é d'alora
Ch'i-j veuj bin tëndrament al desert e al mar;
Mi i rijo 'nt ël deul e 'nt le feste as piora
E treuvo 'n gust doss ant ël vin pì amèr;
Che sovent ij fàit e le busìe vëdd pa leugn,
Che euj al cel, ant le tampe mi i robat.
Ma la vos am consola e am dis: "Tente tòi seugn;
Ij savant a n'han pa 'd bej coma ij mat!"