Sèira piuvosa ‘n gris ëstrach,
Seguita tò andé.
J’erbo sèch
   Mia stansa solitaria.

E ij ritrat vej
E ij lìber da tajé…

A cola la tristëssa dai mòbij
E da l’ànima.
   Fòrse

Për mi la natura
L’ha ‘l cheur ëd cristal.

E am deul la carn dël cheur
E la carn ëd l’ànima.
   E parland,
Mie paròle a resto an aria
Come nate dzor a l’eva.

Mach për ij tò euj
Ij seufr sto mal,
Tristësse dël passà
E tristësse ch’a vniran.

Sèira piuvosa ‘n gris ëstrach,
Seguita tò andé.