Rino Serra/Garcia Lorca/027

Poesìe 'd Garcia Lorca

Novèmber

Tuti j’euj
A l’ero duvert
Ëdnans a la sulitudin
Scancelà dal pior.

Tin
Tan,
Tin
Tan.

Ij verd sipress
A guernavo soa ànima
Arissà dal vent,
E le paròle ‘mé faussìa
A tajavo ànime dle fior.

Tin
Tan,
Tin
Tan.

Ël cel l’era ‘nfiapì
Oh sèira përsonera dle nìvole,
Sfins bòrgna!
Obelisch e siminere
A fasìo bole ‘d savon.

Tin
Tan,
Tin
Tan.

Ij ritm as curvavo
E as curvava l’aria,
Soldà ‘d nebia
A fasìo dj’erbo
Tirapere.

Tin
Tan,
Tin
Tan

Oh sèira,
Sèira dij mè àutri basin!
Ideja lontan-a ‘d mia ombra,
Sensa ragg d’òr!
Sonaj veuid.
Sèira tut drocheri
Dzor pere ‘d silensi.

Tin
Tan,
Tin
Tan.

Novèmber 1920