Rino Serra/Garcia Lorca/008

Poesìe 'd Garcia Lorca

Siala

A Maria Luisa

Siala!
Beata ti!
Che dzor ël let ëd tèra
It meuire cioca ‘d lus.

Ti ‘t sas ëd le campagne
Ël segret ëd vita,
E la conta dla faja veja
Ch’a sentìa nasse l’erba
A resta stërmà ‘n ti.

Siala!
Beata ti!
Ch’it meuire sot un sangh
D’un cheur asur.
La lus l’é Dé ch’a cala
E ‘l sol chërpura doa a filtra.

Siala!
Beata ti!
S’it sente ‘nt l’agonìa
Tut ël pèis ëd l’asur.

Tut ël viv ch’a passa
Da le pòrte dla mòrt
A và con la testa bassa
E n’aria bianca ‘ndurmìa.
Con paròle ‘d pensé
Sensa son…
Arnosament,
Cuvert con ël silensi
Ch’a l’é ‘l mantel ëd la mòrt.

Ma ti siala ‘nciarmà,
Spantiand ëd son, it meuire
E ‘t resti dësfusomià
A son e lus celest.

Siala!
Beata ti!
A t’anvërtoja ‘n sò mantel
Le Spirit Sant midem
Ch’a l’é la lus.

Siala stèila sonora
Dzor dij camp andurmì,
Veja amisa dle ran-e
E dij grij ëscur,
It l’has tombe d’òr
Ant ij ragg tramolant
Dël sol doss ch’a martela
Ant la fòrsa dl’istà,
E ‘l sol at gava toa ànima
Për fela lus.

Ch’a sìa mè cheur siala
Dzor ij camp divin.
Ch’a meuira cantand pianin
Ant ël cel asur ferì
E cand a starà për meuire
Na dòna che ‘ndvin
Ch’a lo sbarda con soe man
Ant la póer

E mè sangh ëdzor dël camp
Ch’a sìa pàuta dossa e rosà
Doa le sape a fongo
Jë strach pajsan.

Siala!
Beata ti!
Se at ferisso jë spa invisibij
Dl’asur.

Fuente Vaqueros (Granada)
3 agost 1918