Pinin Pacòt/Poesìe vàrie
Am basta na fnestra… modifiché
Am basta na fnestra
përché ant ël cel
l’ànima mia
as perda.
Ant l’ària… modifiché
Ant l’ària
l’é un sofi
ëd lus
che an sla rama
a l’improvis
a tërmola
e ‘l cel
su soa grassia
as anchin-a.
Ant la neuit… modifiché
it penso
coma un ciàir
che mia man
a rez.
Toa man… modifiché
legera
che as pòsa
e pa ancora tranquila
a frisson-a
për tèra.
An tò sguard… modifiché
An tò sguard
spali ‘d nivole
as piega ‘l beussiel
su na colin-a
vërda lontan-a
che as drissa ciàira
dài mè ani masna.
Tënnre le feuje… modifiché
Tënnre le feuje dj’orm
sël verd pi scur dij pin
e la lus che a filtra
tra ij ricam
dle rame legere
e ‘l cheur che a nija
ant l’ària
s’avisca an cel na nivola
solitària.
I strenzo ‘l ricòrd… modifiché
I strenzo ‘l ricòrd ëd ti
ant ël creus ëd mia man
e so calor l’è doss
che squasi i lo scoto
coma un bësbij ant lë sangh
ma se i deurbo la man
am ampiniss ël cel
con ël bate ‘d soe ale.
Tò pensé… modifiché
Tò pensé
am anvlupa
i biàuto
ant una ciàira
eva corìa.
Dal volume: Pinin Pacòt, Poesìe e pàgine ‘d pròsa, ristampa anastatica dell’edizione del 1967, prefazione di Gustavo Buratti, con l’aggiunta a postafazione di un ritratto critico di Riccardo Massano, Pinin pacòt artista e poeta. Nuova ristampa nel centenario della nascita del poeta a cura di Renzo Gandolfo e Albina Malerba, Torino, Centro Studi Piemontesi- Ca dë Studi Piemontèis, 2000.