Pinin Pacòt/Poesìe vàrie
Am basta na fnestra…
modifichéAm basta na fnestra
përché ant ël cel
l’ànima mia
as perda.
Ant l’ària…
modifichéAnt l’ària
l’é un sofi
ëd lus
che an sla rama
a l’improvis
a tërmola
e ‘l cel
su soa grassia
as anchin-a.
Ant la neuit…
modifichéit penso
coma un ciàir
che mia man
a rez.
Toa man…
modifichélegera
che as pòsa
e pa ancora tranquila
a frisson-a
për tèra.
An tò sguard…
modifichéAn tò sguard
spali ‘d nivole
as piega ‘l beussiel
su na colin-a
vërda lontan-a
che as drissa ciàira
dài mè ani masna.
Tënnre le feuje…
modifichéTënnre le feuje dj’orm
sël verd pi scur dij pin
e la lus che a filtra
tra ij ricam
dle rame legere
e ‘l cheur che a nija
ant l’ària
s’avisca an cel na nivola
solitària.
I strenzo ‘l ricòrd…
modifichéI strenzo ‘l ricòrd ëd ti
ant ël creus ëd mia man
e so calor l’è doss
che squasi i lo scoto
coma un bësbij ant lë sangh
ma se i deurbo la man
am ampiniss ël cel
con ël bate ‘d soe ale.
Tò pensé…
modifichéTò pensé
am anvlupa
i biàuto
ant una ciàira
eva corìa.
Dal volume: Pinin Pacòt, Poesìe e pàgine ‘d pròsa, ristampa anastatica dell’edizione del 1967, prefazione di Gustavo Buratti, con l’aggiunta a postafazione di un ritratto critico di Riccardo Massano, Pinin pacòt artista e poeta. Nuova ristampa nel centenario della nascita del poeta a cura di Renzo Gandolfo e Albina Malerba, Torino, Centro Studi Piemontesi- Ca dë Studi Piemontèis, 2000.