Pier Luis ëd Barban/Bandiera

Bandiera

La bandiera dël Piemont,
a l’ha ‘na CROS bianca-argentà,
che la sventa a l’orisont
ant ël piassi e për la strà:
l’è l’orgheuj dël mè PAIS,
e sagrin për i nemis,
ma për noi o l’è n’onor
sìmbol sant dël Signor;
tut antor a l’ha ‘n CAMP ROS
segn d’amor e segn ëd feu,
e peu ‘na BINDA color bleu,
ma d’in bleu meravilios
che l’è ‘l cel dla nòstra tèra
in pòc dossa e ‘n pòc amèra…
Vers la ponta, o j’è ’n capel,
che lo ciamo ël LAMBEL
e l’è ‘l segn ëd nobiltà
dël Piemont ai tèmp passà.

Ma purtròp…
…J’è bon-ben ëd confusiòn
e ‘l nòst drapò o l’è ‘n pensiòn,
i prèsidi e i proveditor,
ël pirchè lo san mac lor,
j’han bità-lo ant l’armari,
con i stras e i scartàri.
J’è pu nen issa bandiera
ai pogeu ò a la ringhera
dvan dël scòli e dij fabricà
vanda i van tuti ‘l masnà.
Confusiòn e tant bacan,
quì aj regna can e bargnan,
d’ògni sòrt d’umanità
e ‘d Piemonteis aj na j’è pa.
E parej ël nòst blasòn
j’han bità-lo an in cantòn,
ant in cantòn come noi
bonomàs e cëca-poj,
Piemonteis d’òr doblé
sima mac pu da sfruté.

Pierluis ëd Barban - mars 2016