Pier Luis ëd Barban/Ël magich sonador ëd pifer
Ël magich sonador ëd pifer
modifichéAn Germania, coj tèmp-là,
a sё stava da Pashà,
stra polidi, gnun ladron;
ёl masnà, ant la stagion bela,
aj giugavo a cirimela.
Ma ‘n brut dì, ròba da mat,
an sità aj riva i rat:
mila e mila, fòrse ‘n milion
…aj na j’era an tucc i canton.
E l’è ‘na gròssa soferènsa
se tё sveujdo la dispènsa.
Finì ‘l formagg e i cotechin,
aj mangio i libri e i taulìn.
J’abitant, tucc anrabià,
aj coro dlònc dal Podestà.
E ‘l Podestà, pront e lest,
fa taché in manifest.
“Chi l’è bon trové ‘l sistema
per risòlvi is problema,
ch’ёl presenta’l credensial
a j’ofissi comunal”.
As dan tucc in gran da fé,
ma i san nèn còsa pensé.
In frusté , mnì da lontàn,
as presènta con an man,
ёl sò simpàtich istrumènt
e aj dis a cola gènt :
“Mi i rat a j’heu ‘n ghignon,
ina vera ossession,
fin da quànd j’era bambin
son sempi stami an sёl be… .
Però i rat j’han tancc difèt,
ma aj pias ёl minuèt
ò ‘l canson dёl festivàl,
l’operёta e ‘l madrigàl.
Aj pèns mì - o fa ‘l musicant -
a son ёl pìfer ch’aj pias tant”.
El sonador taca soné
e tucc i rat aj van da dré.
“Lo ch’a veuri, vòstra ecelènsa,
ёd regal an ricompènsa?”
“Mì am but quì dnans al feu,
porté ‘na tripa con i faseu”.
“ Ma noi a j’oma òr e argènt,
stòfa fin-a e ornamènt,
ma ёd tripa n’oma pi
e i faseu aj son finì “.
“Ben… alora arciam i rat,
se rispéti nèn i pat”.
E ‘l sonador ёl torna soné
e ‘l masnà aj van da dré.
An col pais, òh che tristёssa!
Tucc i pianzo disperà,
acéto nen tanta durёssa
…fè sparì tuti ‘l masnà !
Ma Tomalin monta a caval
e ‘l cor là zu ‘nt la val,
tripa e faseu o va caté
pёr ёl sonador frusté.
Sensa rat… tornà-ji ‘l masnà…
J’è bon bèn ‘d serenità.
Ricordé, mè cara gènt ,
(che sarà nèn in portènt)
ma ch’av manca mai an ca
in piat ёd tripa bèn cusinà.
Pierluis ed Barban – stember 2015