Nino Costa/La Gran Madre

La Gran Madre

…Son tornà con la Cros an sle bandiere
da tuti ij Camposanto dle frontiere:
dal Cadore, dal Carso, dal Trentin
ij fieuj mòrt për l'Italia: ij fieuj d' Turin.
Sarà 'nt ël cheur da l'ultima passion,
le mare a jë spetavo a la stassion.
L'avìo spetaje tante vòlte a ca
ij sò bei fieuj ch'a j'ero nen tornà…
Ògnidun-a, 'dsadess, ciuto, a spetava
ch'a-i riveissa, 'd sò fieul… lòn ch'a-i restava.
Òh! come tute, quand ch'a son rivà,
l'avrio portasse ij sò fieuj mòrt a ca:
l'avrio portassie drinta ij brass sarà
come ai bei temp ch'a j'ero 'ncor masnà,
e con che religion l'avrio goernaje,
ij cheur dle mame ch'a l'avio 'nlevaje.
Ma se la mòrt a l'ha vorssù gropeje
pì gnun al mond, pì gnun, peul separeje.
Tuti 'nssema, lassù, j'ero cascà,
dovio sté 'nssema për l'Eternità.
Le mare antlora, tute an ginojon,
a l'han bësbià, sot-vos, cost'orassion:

"Ò Gran Mare del Ciel, ò Cheur pietos,
ch'it l'has vëdù tò Fieul meuire sla Cros,
ch'it l'has sufert lòn ch'i sufroma noi,
quand ch'it l'has tnulo, mòrt, an sij ginoi,
ch'it l'has sentù, gelà, contra 'l tò sen
sò cheur doleuri ch'a batìa pì nen.
Òh! mach Ti sola ch'it l'has piorà
it savras a cudì nòstre masnà.
Òh! Ti sola, òh mach Ti, mare 'd Nossgnor,
it peule piè nòstr pòst dacant a lor.
Òh! deurbie Ti, për l'ultima difeisa,
la toa Cesa roman-a e turineisa.
Sota Superga e a randa 'l Valentin
Daje n'ultima sosta a sò destin
e për na grassia 'd carità e d'amor
faje n'aotar sota l'aotar magior.
Dëdnanss a Lor su col aotar ëd glòria
ch'as piego le bandiere dla vitòria,
e 'n tuti ij temp, tuta la nòstra gent
ch'a-j ciama testimoni ai giurament
e ch'a ven-a, 'nt le grande ore dla stòria,
a pié 'd corage da la Soa memòria,
Noi, le mare, col dì ch'i saro j'euj
con l'ultima vision dij nòstri fieuj
noi lo savroma ch'a saran mai soi
fin che 'nt el mond t'i-j goerne Ti, per noi".

……………………………………………………

E dòp d'anlora la Gran Madre eterna,
drinta 'l Sacrari dla Soa Cesa…. a-j goerna.