Artorn


Ël machinista

modifiché


Prima (Fërvé 1942)

La machina a va nen… Sai pa cos a sia
s'a l'ha quàich roa ch'a lòcia o quàich arsòrt
ch'a gieuga mal – o n’angranagg ëstòrt
o 'n piston rot o 'n cussinèt ch'a sghija…

fàit sta ch'a va nen… L'han bel lustréla
deje d’euli, angrasséla e fé d'ësfòrs,
fin-a 'l pi gnòch dj'ovrié as n'ancòrz:
a marcia nen: “a-i é pa da dì – com é-la?”

Pa ch'i vorèisso féla andé 'd cariera,
ma ansoma – quand ch'a l'ha ciapà lë slans
i ero tùit përsoas ch'a andèissa anans…
e anvece – trach – a l'é tornà andarera…

Pura – i lo soma – 'l material l'é bon:
ròba nostran-a – sòlida e temprà –
ma a-i é quaicos che – pen-a ancaminà –
varda lì ch'at la manda a rubaton.

Pa possìbil ch'a renda o ch'a resista
– s'a continoa parèj… Fomse coragg!
Vist che 'l difèt l'é nen ant l'angranagg…
S'i provèisso a cambièje 'l machinista?

Dòp (26 Luj 1943)

La machina a va méj… Sai pa cos sìa
s'a l'han sentrà quàich rua o quàich arsòrt
ch'a gieuga méj, s'a-i é 'n piston pi fòrt
o 'n cussinèt ch'a l'ha trovà soe bije…

fàit sta ch’a va méj… sensa lustréla,
déje d'euli, angrasséla o fé d'ësfors,
fin-a 'l pi gnòch dj’ovrié as n’ancorz:
a marcia méj… a-i é da dì com é-la.

Pa ch’i pretendo féla andé 'd cariera
ma ansoma adess ch'a torna a pijé lë slans,
l'oma tùit ant ël cheur ch'a vada anans
e che mai pi a deuva torné andarera…

E pura… 'l material ch'a l'era bon,
adess l'é già 'n pòch frust e sgangarà
ma a-i é quaicòs… che pen-a ancaminà
at la possa anans, magara a strangojon.

A-i é da speré ch'a dura e ch'a resista
s'a continoa parèj… Fomse coragg!
Vist ch'a fonsiono torna j’angranagg
l'é segn… ch'a l'han cambiàje 'l machinista.