Neuv Sermon Subalpin/Conòsse ch’i soma e chi ch’a l’é chiel

Conòsse ch’i soma e chi ch’a l’é chiel

“Chi é-lo ch’i son? Che 'd valor ch'i l'hai? An ësto mond a më smija 'd conté pròpi gnente o mach ant la mzura ch'i rendo 'd profit për d'àutri. Tutun, i l'hai trovà quaidun ch'a l'ha ciamame për nòm e ch'a l'ha fame dëscheuvre mè valor e a l'ha piasse soen ëd mi. I l'hai peui fàit la dëscheuerta 'd soa identità ùnica e valor, nen cola che 'l mond ëd sòlit a dis ëd chiel. Mie prospetive e vita midema a son cambià”. Sossì a l’é col dis chi ch'a l'ha fàit l'esperiensa dont a parla'l test biblich ch’i lesoma e comentoma ancheuj.

La confession ëd Pero. “Gesù e ij Sò dissépoj, partì cha son ëstàit da là, a son vnùit a le borgià 'd Cesarea 'd Filippi e a l'ha interogà ij Sò dissépoj për stra, disendje: "Chi é-lo che la gent a dis che mi i son?". A l'han rësponduje: "J'un a diso che ti 't ses Gioann, ël batesator; d'àutri Elìa, e d'àutri ancora un dij profeta". Antlora a l'ha dije: "E vojàutri, chi é-lo ch'i dise che mi i son?". Pero, rëspondendje, a-j dis: "Ti 't ses ël Crist". E sever chiel a l'ha proibije 'd felo savèj an gir” (Marco 8:27-30).

Conòsse nòstra identità, “chi é-lo ch'i soma nojàutri”, a l'è motobin da pì che andé a vëdde lòn ch'a dis nòstra carta d'identità o passapòrt… Dël dì d'ancheuj ij sistèma d'arconossiment biométrich a peudo mostrene nòstre caraterìstiche biològiche e 'd comportament, ma an giuto pa a savèj “coj chi i soma” e col ch'a l'è 'l sens ëd nòstra vita.

A l’é ‘n fàit ch’a son tanti, ancheuj, coj ch'a patisso na crisi d'identità motobin marcà. La globalissassion a rend sèmper ëd pì sensa rilevansa nòstra identità nassional, e l'istess a fan l'ecumenism e la secolarissassion anvers nòstra identità religiosa. Le distinsion ëd classa e ‘d réndita, ant un temp ëd livelament ëd la società e ‘d crisi econòmica, a son sensa rilevansa. Nòstra identità professionala, ant un perìod ëd disocupassion, a l’é pitòst fràgil, l’istess ch’a lo son ij nòstri titoj dë studi. A l’é ‘dcò ciàir che nòstra identità a dipend nen da la squadra ‘d balon ch’i na foma ‘l tifo: lolì a l’é na ròba bin fùtila, van-a. Se, peuj, i doma da ment a lë scientism evolussionista, nojàutri uman a sarìo mach ël prodòt dl’asar, ëd bestie nen tant pì amportante che le formije, ëd creature ch'a conto mach për “ël prodòt” ch'a podo porté a la società e che s'a lo fan nen, o pa nen assé, a peudo bin esse fàite fòra. A-i son fin-a coj ch'a diso che j'uman a sìo danos pr' ël mond!

Ij dissépoj ëd Gesù ‘d Nasaret, contut, a l’han trovà an Chiel (e a séguito ‘d trovelo ancheuj), soa identità ‘d lor la pì génita. Gesù a-i salva da la futilità, da l’esse ‘d gnun cont e anònim. Chiel a-j ciama për nòm e a-j mostra d’anteresse për soa përson-a ‘d lor: as dëscheuvro përson-e considerà. Lor a treuvo ch’a l’han un pòst ant ij proget etern ëd Nosgnor e n’avnì an Chiel. An Chiel lor a treuvo ‘l sens ëd soa vita ‘d lor. A capisso d’esse nen për Nosgnor mach ëd pedin-e anònime, ma ‘d përson-e conossùe ‘d përson-a e amà, përson-e dotà ‘d dignità, d'individualità e ‘d funsion ùniche ant la cornis dij proget che Nosgnor a l’ha fasse da l’eternità con Gesù e in Gesù.

Mentre ch’a-j van dapress, a Gesù, lor a capisso, pòch a la vòlta, l’identità ‘d Gesù, chi ch’a l’è Chiel, visadì nen un tra ij tanti, ma che Chiel a l’é ‘l Crist, ël Mëssìa, ël Salvator dël mond, l’ùnich e ‘l sol ch’a sia stàit consacrà da l’eternità për esse ‘l Rè pì grand, ël Profeta pì grand, ël Sacerdòt pì grand; che Chiel a l’é scond a gnun, sensa predecessor nì successor, che gnun a lo peul rimpiassé. Chiel a l’é, coma ch’a dis nostre reclam, “col ch’a vanta tentativ d’imitassion in-numerèivol” e che gnun a l’é mai riussì e mai a riussirà a ess-je midem.

A l'è Chiel, Gesù, ël Crist (col che Nosgnor Dé a l'ha consacrà) ch'a detèrmina nòstra identità e destin, ant ël temp e ‘nt l'eternità. Minca creatura uman-a a l'ha fé e l'avrà da fé con Chiel, ch'a lo veuja opura nò. Ant ël lìber dl'Arvelassion Gesù a dis: “Mi i son l’Alfa e l’Omega, ël prim e ‘l darié, ël prinsipi e la fin. A son beà coj ch’a l’han avù la ròba netià. A lor a-j sarà consentì d’intré për le pòrte dla sità e ‘d mangé ‘l frut dl’erbo dla vita. Fòra dla sità a j’é mach ëd can, coj ch’a esèrcito la mascarìa [6]coj ch’as dan a l’impudicissia, ij sassin, j’idolatra, e tuti coj ch’a-j pias le busiardarìe e a-j fàbrico. Mi, Gesù, i l’hai spedì mè àngel përchè a renda testimoniansa dë ste còse ant le cese. Mi i son tant la rèis ëd David che l’ardité ‘d sò tròno. Mi i son la stèila matinera ch’a splendriss” (Arvelassion 22:13-16).

L'apòstol Pàul a fa n'abresé dl'identità 'd Gesù quand ch'a dis: “Chiel, an efet, combin ch'a l'era Nosgnor, a l'ha nen considerà l'ugualiansa con Dé coma quaicòsa da ‘mbranchesse, ma a l'é sveudasse, a l'é bassasse coma 'n servidor, a l'é dventà parèj 'd tùit j'àutri, òm fra j'òm. A l'é umiliasse e a l'é dventà ubidient fin-a a meuire, ansi, gnente men-o che a meuire an s'na cros. A l'é 'dcò për lòn che Nosgnor a l'ha esaltalo fòra 'd mzura e ch'a l'ha daje 'n nòm ch'a l'é dzora 'd minca d’àutri nòm, parèj che al nòm ëd Gesù tùit as buto an ginojon - a fà nen anté ch’a sio: an cél, an tèra o sot-tèra, e che minca lenga a confëssa che Gesù Crist a l'é 'l Signor, a la glòria 'd Dé 'l Pare” (Filipèis 2:6-11).

Che minca un ëd nojàutri, antlora, andasend dapress a Gesù con fiusa, a capisso Soa identità e an Chiel ch'a treuvo soa identità e funsion. A l'è na sertëssa. Ëdcò ancheuj Chiel an dis: “Chicchessìa, antlora, ch’am confesserà dëdnans a la gent, i lo confess-raj ‘dcò dëdnans a mè Pare ch’a l’é an cél. Ma chicchessìa ch’ am arnegrà ìdnans a la gent i lo arnegrai ‘dcò ‘dnans a mè Pare ch’a l’é an cél” (Maté 10:32).

PREGHIERA

Nosgnor Dé, ti it se vnùit a sercheme 'd përson-a për riscateme salvand-me da la futilità dla vita an cost mond ëd corussion e condanà. It l’has mostrame l'amor etern che ti't l'has për mi, e it l'has arcuperà mia dignità e bon sens, dand-me un pòst precis da occupé ant ij tò proget precis: sossì a l'è l'ùnica còsa ch'a peuda rend--me na përson-a compìa përdabon. It na son arconossent. Giut-me a conòss-te sèmper mej e a parlé 'd ti a j'à