Neuv Sermon Subalpin/ Na ment doverta për vëdde lë strasordinari

Na ment doverta për vëdde lë strasordinari

A l'han dit che na ment doverta a l'é un don dij pì pressios: l'esse bon a vardé la realità sensa pregiudissi e con l'anvìa d'amprende. A l'é 'dcò vera lòn ch'a l'ha dit n'àutr, l'é a dì che la dovertura dla ment, combin ch'a sìa na gran virtù, a l'ha da esse esercità con disserniment, e ch'a sarìa da folitro esse dovert a d'ideje sbaljà o a përson-e ch'a podrìo fene dël mal. Ij dissèpoj 'd Gesù a l'ero stait compagnà da chiel a vardé 'l mond ëd na manera diversa dal sòlit e a l'avìo amprendù a deje fiusa a Gesù ch'a l'avrìa mai ambrojaje. Contut, la preuva pì granda ch'a l'ero stàit sugetà a l'era cola 'd dovertesse a l'esistensa 'd na dimension dla realità ch'a va bin dë dlà 'd lòn ch'i n'oma esperiensa tùit ij dì, visadì cola dl'arsurression, la vitòria an sla mòrt. An sle prime ij dissépoj ëd Gesù a vorìo nen chërdje a l'anunsi dl'arsurression ëd Gesù, ma a l'avrìo bin amprendù ch'a l'era vera e lolì a l'avrìa daje na fòrsa strasordinaria d'afronté minca na dificoltà për fé conòsse al mond l'Evangeli dla salvassion an Gesù. Ancheuj i vardoma 'n tòch da l'ùltim capìtol dl'evangeli 'd March a riguard ëd lòn ch'a l'é capitaje a l'anunsi dl'arsurression.

"Apress l’arsurression ëd Gesù, ël prim dì dla sman-a, chiel a l’é mostrasse an prim leugh a Marìa Madlen-a, cola ch’a l’avìa scassane set demòni. E a l’é andass-ne e nunsielo a coj ch’a l’ero stàit ansem a chiel, ch’a l’ero an deul e ch’a pioravo. Ma quand ch’a l’han sentì che Gesù a l’era viv, e che Marìa a l’avìa vëddulo, a l’han nen chërduje. Apress ëd lòn, Gesù a l’é mostrasse sota n’àutra forma a doi ëd lor ch’a l’ero për la strà për andé ai camp. Sti-sì a son tornà e a l’han nunsiajlo a j’àutri, ma a l’han ëdcò pa chërduje. A la fin a l’é mostrasse ai dódes ch’a l’ero astà ansema e a l’ha rimprociaje për soa mancansa ‘d fej e për la durëssa ‘d sò cheur ëd lor, përchè ch’a l’avìo nen chërdù a coj ch’a l’avìo vëdulo arsussità" (March 16:9-14).

Gesù a l'é arsussità dai mòrt. Ij sò dissèpoj a chërdo nen a l'anunsi ch'a-j fan cole fomne. I l'oma pa da pensé che, ant ël racont ëd March, ij dissépoj 'd Gesù a faso na bruta figura, perchè, pr' ël moment, coste-sì a son le contradission ëd la natura uman-a ch'a sa nen andé dëdlà dl'esperiensa 'd minca dì për dovertesse a lòn ch'a l'é strasordinari, neuv, foravìa, mai sentì anans. Na prima reassion d'incredulità as la capìss fin-a an cole përson-e ch'a son ëstàite argenerà da la grassia 'd Nosgnor e ch'a comenso a dovertesse anvers le còse 'd Dé. Ij dissépoj ëd Gesù a l'avìo comensà a dovertesse, ma a l'avìo ancora un pò dë strà da fé. An efet, Gesù, arsussità, a l'avrìa mnaje pòch a pòch për man a fé l'esperiensa che chiel, Gesù, a l'era arsussità perdabon, e a l'avrìo tocalo con la man - a la létera!

A son tante le contradission ch'i l'oma 'dcò nojàutri ch'i marcioma an sla strà che Gesù a l'ha mostrane e ch'i soma ancora nen rivà a destinassion! Debolëssa e incredulità, malgré tute nòstre bon-e intension! Sicur ch'a l'ha pa da esse për nojàutri na scusa: a-i é gnun mèrit ant l'esse 'n pò 'd mischërdent e dl'avèj ël cheur pitòst dur! A l'é ciàir che Gesù a-j rimpròcia, ij sò dissépoj, pròpi për lolì, antlora e ancheuj. Përmettoma nen che nòstra esitansa, dubi e ambarass a sìa d'antrap a nòstra partecipassion a la vitòria dl'arsurression. Lassomse porté anvers lòn ch'i podoma gnanca imaginé! Che Nosgnor an doverta a vëdde e a fé l'esperiensa 'd lòn che 'l mond a n'ha gnun-a idèja e ch'a fortiss ch'a l'é pa possibil. Nò, Gesù a l'é col ch'a rend possibil l'ampossibil, përchè chiel a l'é la presensa 'd Dé an tra 'd nojàutri, e Dé a l'é 'l Creator che për chiel tut a l'é bin possibil!

An efet, a-i é nen na neuva ch'a sia mej ëd cola-lì da porté a 'd dissépoj ch'a l'avìo ancora le lerme a j'euj për la mòrt ëd sò car maestro: Gesù a l'é arsussità!

As trata pa 'd na consolassion a bon mërcà coma cola che Marta a disìa a sò cheur për la mòrt ëd sò frel Lazàr: "Marta a l'ha dìt a Gesù: "Se ti 't fusse stàit sì, Nosgnor, mé frel a sarìa nen mòrt. Ma i sai ëdcò che adèss lòn ch'a sìa ch' it ciamëras a Nosgnor, Chiel at l'acordrà". Còsa ch'a-j rëspond Gesù? "Tò frel a tornërà an vita". E Marta: "I lo sai che chiel a tornërà an vita quand a-i sarà l'arsuression, al Dì Darié". Gesù a-j dìs: "Mi i son l'arsuression e la vita: col ch'a chërd an mi, combin ch'a sìa mòrt, a vivrà". E col ch'a viv e chërd an mi a meuirërà pa për sèmper; chërdës-to lòn?". Chila a-j rëspond: "Éh, Signor, mi i chërdo che ti't ses ël Crist, col ch'a dovìa ven-e al mond" (Gioann 11:21-26). A coj ch'a pioro e a son ant ël deul i l'oma mai da strachesse 'd nunsieje la speransa sicura ch'a-i é ant l'Evangel dël Crist, e pian pianin l'Evangel a suvrà minca na lerma 'd dolor e 'd tristëssa e a-j cisserà d'andé anvers la vita ch'a dësbla la mòrt e a la trasforma.

A l'é 'n fàit che ancora 'ncheuj Gesù as mostra, as fà conòsse a d'òm e fomne 'd tut ël mond e che a-j men-a 'd manera sbalorditiva a la conversion, ch'a-j doverta j'euj per vëdde ch'a-i é bin n'àutra dimension ëd l'esistensa ch'a l'ha an Gesù sò sènter. Per lor a l'é nen na vision fìsica ch'a-j përsuad ma 'l sens ëd na presensa ch'as peul nen pijesse 'n bàilo, equivoché, përchè a-j cambia la vita. Ancora 'ncheuj a-i son d'òm e 'd fomne ch'a dan la testimoniansa ëd coma 'l Crist a l'abia scassà minca sòrt ëd "demòni" da soa vita 'd lor. Com é-lo possibil? Còsa l'é capità an soa vita 'd lor? Soens a l'é quajcòsa ch'as peul nen ëspieghesse. Son-ne dventà mat tu ant un còlp? Nò, a son tornà a la rason! Sò mond ed lor as trasforma, ëd realità neuve a cangio lòn ch'a l'é vej an soa vita. A l'é tuta na manera diversa 'd pensé e 'd vive che lor a 'rseivo an soa vita: cola 'd Gesù, ël Crist. Cost fenòmeno bin misterios ëd la ment uman-a a peul esse contà 'd manere diverse, ma un fàit sol a l'é ciàir: lor a l'han ancontrà Quajdun ch'a l'ha trasformà soa vita e ch'a l'ha daje amor, pas, passiensa, goj, e via fòrt. No, a son nen dventà "përfèt" ma a l'é gent ch'a varda anans al moment che tut a sarà compì: "Sossì a l'é capitane përchè esse an Crist, an comunion con chiel, a veul dì dventé na neuva creassion, quajcòsa 'd neuv. I l'oma chità 'd vive a la veja manera e i l'oma comensà na neuva vita!" (2 Corint 5:17).

Fidesse al Salvator Gesù Crist ancheuj a veul dì ancaminesse con Chiel, ch'a viv, ant n'aventura maravijosa. A l'é sicur che an ësto mond a l'é nen semper belfé, a ma a val la pen-a! Con l'apòstol a peudo dì: "I son pì nen mi ch’i vivo, ma a l’é Crist ch’a viv an mi. A l’é parèj ch’i vivo an ësto còrp dla tèra fidandme ant ël Fieul ëd Nosgnor, ch’a l’ha vorsume bin e ch’a l’é dasse chiel istess për mi" (Gàlat 2:20).

Che cola-lì a peuda esse 'dcò vòstra esperiensa! Na ment doverta a l'é 'n don ch'i podoma ciameje e chiel, s'i soma sincer, a slarghera nòstre prospetive coma mai i l'avrìo chërdù possìbil.

PREGHIERA

Nosgnor! It diso grassie che ancora 'ncheuj la potensa dël Crist arsussità a men-a d'òm e 'd fome a doverté soa vita 'd lor anvers ëd prospetive neuve ch'as peudo gnanca imaginesse. It diso mersì perchè 'l Crist a l'ha tocà 'dcò mi! Che mia vita a l'anunsia sensa tëmma al mond antregh, bele s'a l'ha 'd dificultà a acetelo, ma tanti a peudo dé testimoniansa 'd lòn ch'a l'é capitaje cura ch'a l'han arseivù l'Crist coma 'l sò Salvator e Signor. Amen.