Neuv Sermon Subalpin/Un mëssagi ch’a dà d’incòmod, ma ch’a fà bin

Un mëssagi ch’a dà d’incòmod, ma ch’a fà bin

Tanti ancheuj a conòsso mach na predicassion cristian-a fàita ‘d bej sentiment e ch’a parla ‘d lòn ch’a stan “là dzora ant le nivole”, na predicassion ch’a dà gnun incòmod, o nen tant… na predicassion ch’a l’é soens lòn che la gen a-j fà piasì ‘d sente. Ël mëssagi dl’Evangel, col génit, contut, a l’é na predicassion ch’a buta an crisi e ch’a l’é nen sèmper belfé da arsèive. A l’é ‘dcò për lòn che Nosgnor Gesù Crist a l’é stàit butà an cros e che tanti dij sò dissépoj a son ëstàit përseguità. A disìo ‘d ròbe ch’a dasìo fastidi! Vëddoma ancheuj lòn ch’a dis l’evangeli ‘d March an doi vers ant ël prim capìtol.

“Dòp che Gioann a l'é stàit butà 'n përzon, Gesù a l'é vnù an Galilea e a nunsiava l'Evangeli dël regn ëd Nosgnor. A disìa: "Ël temp a l'é compisse e 'l regn ëd Nosgnor a l'é avzinasse: pentive e chërde a l'Evangeli" (March 1:14-15).

Përchè mai Gioann, l’ùltim profeta dël Testament Vej, a l’é stàit butà an përzon? Chiel a predicava “...un batésim ëd pentiment pr' ël përdon dij pecà”, quaicòsa ch’a l’avìa da fé “mach con la religion”, coma ch’as dis, e “ch’a fasìa gnente ‘d mal”. Chi ch’a dis parèj, contut, a l’ha an ment l’idèja che “la religion” a parla mach ëd lòn ch’a stà “là dzura ant le nivole” e che, për lòn, a l’ha gnun-a rilevansa për la “vita pràtica”, “concreta”.

Vera, a-i é tanti ch’a chërdo, përchè a lo sento dëspess, che la fej cristian-a a l’abia da fé mach con ëd “bej sentiment” e ...dla vita an paradis e lolì a l’é ‘d sicur gnente ch’a peussa esse considerà da quaidun un pericol o na mnassa. A l’é nen quaicòsa ch’a daga d’incòmod… Ël problema a l’é che lolì a l’é pitòst na “version domëstià” dla fej cristian-a ch’a l’ha bin pòch da fé con cola ch’i vëddoma predicà e praticà ant la Bibia, e ch’a l’é l’ùnica ch’a peussa esse ciamà parèj, l’ùnica ch’a sia vangeli përdabon. Se tant ëd col ch’a passa ancheuj për cristianésim a fussa genit, Nosgnor Gesù Crist a sarìa nen ëstàit ëd sicur butà an cros! Ël cristianésim genit a l’é n’istansa critica ch’a buta an question le manere ‘d pensé e ‘d fé dë sto mond, n’istansa critica ‘d nòstra manera ‘d fé e ‘d pensé, e lolì a l’é dëspess nen belfé da sente.

Gioann Batista a l’éra gnanca chiel un ch’a parlava mach ëd bej sentiment ch’a dan gnun fastidi. Gioann, an soe prédiche, a disìa nen mach lòn che la gent a l’avìa piasì ‘d sente. Lòn ch’a disìa Gioann a butava la gent “an crisi”. Chiel a denunsiava j’ingiustisse e j’ipocrisìe, e nen mach dla gent an general, ma j’ingiustissie e j’ipocrisìe dle autorità politiche e religiose ‘d sò temp. Gioann a disìa ciàir lòn che Nosgnor Dé a considera ‘n pëccà e ch’a l’é da condané. A l’era nen na predicassion còmoda da sente!

Dëdnans la predicassion ëd Gioann as podìa nen restess-ne indifferent o neutral. La gent a podìa fé nen d’àutr che respondje pijand na posission a favor o contra - tant ch’a “brusava” lòn ch’a disìa. Doi a j’ero le reassion posibij a sò përson-a e mëssagi: aceté e respondje con ël pentiment e la fej, “cambié ‘d mentalità”, armendesse, an conformand soa vita ‘d lor a la volontà ‘d Nosgnor; opura, arfudandlo e oponendsje, considerandlo ‘n profeta fàuss. J’autorità politiche e religiose, fin-a ancheuj, a l’han gnun-a toleransa për coj che as ancalo” a buté sota la lus dël sol, për che tuti a lo vëddo, ij sò “spòrch afé”, a veulo ‘d sicura nen arnunsié ai sò privilegi e podej. Gioann a l’era na vos ch’a dasìa d’ancòmod e “a l’avia da fesse tase” ëd na ma manera o’d n’àutra. Parèj a l’era stàit ant l’Israel dl’antichità për tanti di sò profeta, scassà e butà a mòrt. L’istess a sarìa stàit për Gesù ‘d Nasaret e për tanti dij sò dissépoj fedej a travers dij sécoj.

É-lo che l’Evangeli ‘d Gesù Crist, col ver, nen domëstià, a peul esse fàit sté chet con bon ésit? No, che gnun as fasa d’ilusion! A son mai riussì a fé tase la Paròla ‘d Nosgnor, e a lo podran mai felo, gnanca s’a masso coj ch’a la prédico! Ant na manera o ant n’àutra la Paròla ‘d Nosgnor a torna sèmper a fesse sente, përché ch’a l’é la vos dël Dé tut-potent, na vos ëd giudissi e ‘d salvassion.

March, l’evangelista, a fà sì n’abresé dla predicassion ëd Gesù. A dis: "Ël temp a l'é compisse e 'l regn ëd Nosgnor a l'é avzinasse: pentive e chërde a l'Evangeli" A l’é n’afermassion corta ch’a buta an evidensa che la stòria uman-a, e la stòria ‘d minca un ëd nojàutri, a l’é nen quaicòsa ch’a càpita për asar, opura quaicòsa ch’a lo podoma determiné o controlé nojàutri. La stòria uman-a e rëspond a la pianificassion e al control ëd Nosgnor, un contròl ch’a chita mai. Nosgnor a realisa sèmper ëd manera sovran-a ij sò proposit e gnente e gnun a peul buteje d’antrap. La vnùa e l’euvra dël Crist a stabiliss la sovranità ‘d Nosgnor Dé an sël creà e a ciama le creature uman-e, nojàutri, a sugetess-ne. Ël regn ëd Nosgnoir as manifesta ant l’euvra dël Crist e për ël mojen dla comunità dij sò dissépoj quand che chila a viv and sò spirit e ch’a ubidiss con fiusa ai sò comandament.

L’Evangeli ‘d Gesù Crist a conten sèmper doi element: ël pentiment e la fej, al prinsipi e durant la vita cristian-a antrega. A l’é nen d’amor a bon mërcà, ma n’angagg moral. L’Evangeli a l’é l’anonsi dla grassia ‘d Nosgnor, ma a l’avrìa gnun sens ëd parlé dla grassia sensa rendse cont che nojàutri i soma sogetà a la lej ëd Nosgnor e a soa giusta condan-a, përché ëd cola lej i na soma ij trasgressor. L’Evangeli a l’é grassia, ma nen a la mira che nojàutri i peuda fé tut lòn ch’i vorsoma, ma a la mira dla sotmission volonterosa e gioiosa a soa volontà, përché ch’i savoma che mach an soa volontà, ant la volontà arvelà ‘d Nosgnor, la vita uman-a a peul esse compìa, realisà, esse coma ch’a deuv esse.

Për ël mojen dël pentiment nojàutri i glorificoma nòstr Creator, ch’i l’oma ofendù; për ël mojen dla fej i glorificoma nòstr Redentor, ch’a l’é vnùit për salvene dai nòstri pëccà.

Preghiera

Nosgnor Dé! It diso grassie ch’it l’has fame conòsse ‘l mëssagi dl’Evangel, un mëssagi d giudissi e ‘d salvassion. I l’arsèivo volenté an mia vitas nen mach quand ch’am parla d’amor, ma ‘dcò quand ch’am buta an crisi e am cissa a cambié. Ëdcò sossì a l’é n’espression ëd tò amor. Amen.