Neuv Sermon Subalpin/Lese la Bibia minca dì
Lese la Bibia minca dì modifiché
I voria ancorageve a lese la Bibia, la Paròla ‘d Nosgnor, minca dì.
An tra le petission dla preghiera che Gesù a l’ha mostrane a-i é la frase: “Dane minca dì ël pan ch’i n’oma da manca” (Luca 11:3). Nosgnor Gesù Crist a parla ambelelì nen mach dla nuritura dël còrp, ma ‘dcò ‘d cola dl’ànima. La Paròla scrita ‘d Nosgnor a l’é ‘l nutriment che chiel a l’ha dane për l’ànima. S’is nutrissoma nen i meuireroma. Nòst ëspirit a l’ha ‘dcò da esse nutrì e a-i é gnun nutriment pì sostansios e bon che la Paròla scrita ‘d Nosgnor, che,a n efet, a l’é l’ùnich.
Vera, la preghiera e la partecipassion a la Sin-a ‘d Nosgnor (l’Eucaristìa) a son ëdcò ‘d nutriment ëd l’ànima, ma lor a son tanme ‘l contorn dla carn quand ch’i mangioma ‘l disné: a l’é la carn, la paròla scrita ‘d Nosgnor ch’a l’é la pitansa prinsipal: ël rest a l’é mach ël contorn. Pì ‘d lòn, a l’é nen pro dë scoté la Paròla ‘d Nosgnor ant le cese la Duminica e pijé part a l’Eucaristìa. S’i la lesoma e la meditoma nen tùit ij dì, la Paròla scrita ‘d Nosgnor, a sarìa coma s’i mangèisso mach na vira la sman-a (e tanti, an cesa, a-i van gnanca tute le Duminiche!), e l’Eucaristia a l’é nen quajcòsa ‘d magich, ma a va semper ansema a la Paròla nunsiù, sëdësnò da sola a l’é gnente.
I vorìa deve amnelessì quaj d’àutre motivassion ch’i l’oma da lese la Paròla ‘d Nosgnor minca dì.
1. La letura minca dì dla Bibia an buta an comunicassion con Nosgnor modifiché
Tùit i savoma che na bon-a relassion con quajdun a venta ch’a sìa coltivà da la comunicassion. Quand che la comunicassion a l’é scarsa, la relassion a së slontan-a, e a-i é fin-a ‘d privo ch’a ven-a a manché. L’istess a l’é vera con nòstra relassion con Nosgnor. I l’oma da manca ‘d comuniché con nòst Pare ch’a l’é an cél, e la manera ch’i podoma felo a l’é për ël mojen dla Paròla, dël Sacrament e dla preghiera. Chiel an parla ant la Paròla e ant ël Sacrament, e nojàutri i parloma a Chiel për ël mojen dla preghiera spòtica.
La manera prinsipal che Nosgnor a l’ha ‘d parlene da Soa Paròla a l’é la letura pùblica e la predicassion dla Bibia ant ël Servissi divin dla Duminica (ël Dì ‘d Nosgnor)[1]. Për tanta part dla stòria dla Cesa, cola-lì a l’era an pràtica l’ùnica manera che ‘n cristian a l’avìa dë scoté la Paròla ‘d Nosgnor. Da l’Arforma protestanta anans, lë Spirit Sant a l’ha fàit a sò pòpo na benedission ëstrasordinaria, a l’ha fàit che ‘d còpie dla Bibia a bon mërcà a intrèisso ant le ca dle famije cristian-e e a fusso butà ant le man ëd minca cristian. Ancheuj a-i é pì gnun-a scusa për nen lese la Bibia, ëd lese ‘d përson-a la Paròla ispirà da Nosgnor: i lo podoma fé an tante manere. I l’oma da profitene d’ës don maravijos. Coj ch’a vorìo ch’i nna fusso privà a son ij nemis dla salute ‘d nòstra ànima.
A l’é bin vera che la letùra pùblica e la predicassion dla Paròla ant la cesa dël pòst a sarà sèmper la manera la pì amportanta che Nosgnor a dovra për parlene, ma cola-lì a l’é nen l’ùnica manera. Lese la Bibia minca dì ant le famije e ‘d përson-a a l’é ‘dcò na part amportanta dla comunicassion ëd Nosgnor con nojàutri, e a nutriss nòstra relassion con Chiel.
2. La letura minca dì dla Bibia a forniss da mangé a nòstra ànima modifiché
Apress l’arsurression, Gesù a l’ha comandà a Pé: "Guerna ij mè agnej … goerna mie feje” (Gioann 21:15,17), e chiel a l’ha falo e a séguita a felo quand che le feje ‘d Nosgnor a son mnà ant le pasture bondose dla Paròla ‘d Nosgnor. A l’é për lòn che la Paròla ‘d Nosgnor a l’é ciamà “ël pan dla vita” e a l’é për lòn che ‘l bergé fedel a dispensa con abondansa la Paròla ‘d Nosgnor durant la radunansa pùblica dla Duminica për ël sërvissi dla Paròla e dij sacrament.
Minca Duminica na tàula a l’é prontà për ël pòpol ëd Nosgnor: ambelelà a-i é da mangé e da bèive an abondansa për nòstre ànime[2]. Contut, durant la sman-a, nòstre ànima a peudo arsèive da mangé e da bèive për la letura e la meditassion dla Paròla scrita ‘d Nosgnor. A l’é vera ch’i podoma nen prediché a noi medésim ant la mzura ch’a serv o d’esse sustnì da soj an lassand da banda ‘l disné dla famija dij chërdent cristian la Duminica, contut i podoma ancora trové da mangé për nòstra ànima durant la sman-a. An efet,l’alimentassion durant la sman-a a podrìa disse ch’a seurt, ch’a nass, da la festa dël Dì ‘d Nosgor, e a n’é la rispòsta.
I podrìo ‘dcò dovré na figura diversa: j’utiss pùblich dla grassia ëd Duminica a son tanme ‘l vërzé cudì da ‘n giardiné: a-i é la povura, lë dzerbé, la sëmna, l’androgé, e vìa fòrt… La letura minca dì dla Bibia a l’é, contut, coma ‘l sistema ‘d seivada ch’as doverta minca dì për quaj minuta për giuté a mantnì verd ël vërzé. Coj ch’a leso la Bibia e a la médito minca dì a son coma l’erbo ch’a na parla ‘l Salm 1: “Coj-lì a saran tanme d'erbo piantà arlongh la sponda 'd na rivera e ch'a dan sò frut an soa stagion. Soe feuje a ven-o mai sëcche e soa produssion a l'é sèmper fosonanta” (1:3).
3. La letura minca dì dla Bibia a giuta a santifiché nòstra ca modifiché
Ant ël Testament Vej ël pòpol ëd Nosgnor a l’era comandà ‘d tiré sù ij fieuj e le fije an mostrandje la Paròla ‘d Nosgnor. “Grava ant ël cheur le paròle dij comandament che ancheuj it dago; Anciavje ant la ment dij tò fieuj; parlane quand ch’it ses a ca, quand ch’it vades a deurme e quand ch’it àusse dal let. Groptje a le man coma ‘n bindel, portje tanme na marca an tra j’euj. Scrivje ai montant dla pòrta ‘d toa ca e dle pòrte dla sità” (Deuteronòmi 6:6-9).
Nosgnor a dà l’istess comand ant ël Testament Neuv: “E vojàutri pare anvelené nen l'ànima dij vòstri fieuj: anleveje bin e mostreje coma ch'a farìa 'l Signor” (Efesin 6:4). La letura minca dì dla Bibia a l’é na part amportanta ‘d cost “anlevament”. Quand ch’i doverta la Bibia minca dì, ij fieuj e le fije, l’òm e la fomna, e tùit j’àutri ch’a-i son an nòstra ca, a l’han la possibilità dë scoté ij comandament e le promësse ‘d Nosgnor, d’amprende soa manera ‘d vive. A podran conòsse parèj la santità e soa grassia. A amprendran la stòria dla redension e coma ch’as compissa an Crist. I l’oma da nen dësmentiesse che gnun d’àutri lìber a son ispirà da Nosgnor e a conten-o la fòrsa ‘d salvene.
2 Timòt 3:16-17 a dis: “Tuta la Scritura a l’è ispirà da Nosgnor e ùtil për mostré lòn ch’a l’é ver. An fà rendne cont ëd lòn che an nòstra vita a va nen; an coregg quand ch’i soma ant l’eror e an mostra lòn ch’a l’é giust. Nosgnor a la dovra për preparé sò pòpol a fé tute j’euvre bon-e”. Pendé mach al grand benefissi spiritual ch’a-i é ant ël lese minca dì la Bibia dëdnans a vòstra famija!
4. La letura minca dì dla Bibia an giuta a prontesse a bin meuire modifiché
Vàire ch’a l’é ‘l temp ch’i sgairoma dëdnans a la television? Tròp. A l’é tròp grand ël temp ch’i sgairòma an nòstra vita con ëd ròbe ch’an dan gnun profit a nòstra ànima. Quand ch’i saroma an sël let ëd mòrt, i podrioma ringreté ‘l temp ch’i l’oma pa dedicà a lòn ch’a serv për ël bin ëd nòstra ànima. Antlora is trovroma a d’avèj susta d’arcuperé col temp ësgairà, e i lo podroma pì nen fé. L’ùnica ròba ch’i ringretroma mai, contut, a sarà la quantità ‘d temp ch’i l’oma passà a lese la Paròla ‘d Nosgnor. An nòst let ëd mòrt, is pronteroma a d’andeje ancontra al Signor ch’i l’oma daje fiusa e ch’i l’oma parlaje and la preghiera. Cola preparassion a l’é adess ch’a l’ha da comensé e pa nen antlora, quand ch’a sarìa giumai tròp tard. Ant la letura dla Bibia minca dì, i foma n’investiment ch’an fruterà tant: i investissoma ‘d temp për conòsse mej Nosgnor, che a soa presensa i staroma për sèmper. Vorsomne fòrsi stè a la presensa d’un dësconossù?
An conclusion, donca, i veuj ancorageve tuti a lese la Bibia minca dì. Fé na preuva a intré ant na rotin ëd passé minim des minut ant le devossion. A l’é pro quindes minut al dì për lese tuta la Bibia antrega ant n’ann. S’i perde ‘n quaj dì, sagrineve nen. Comensé torna e seguité a felo, ch’i soma salvà mach për grassia e mach an Nosgnor Gesù Crist. Lassé nen che la tëmma ‘d falì a blòca vòstra marcia. “Përché Nosgnor a l’ha nen dane në Spirit ëd tëmma e ‘d timidità, ma në spirit ëd fortëssa, d’amor e ‘d bon sens” (2 Timòt 1:7).
Nòte
- ↑ Roman 10.14-17; 16.25; Efesin 4.11-14; Colossèis 4.16; 1 Tessalonicèis. 5.27; 1 Timòt 4.13; 2 Timòt 4.1-5.
- ↑ Isaìa 55.1-3; Geremìa 3.15; 23.1-4; 31.10.
[