Neuv Sermon Subalpin/Ëd muséo sensa vita

Ëd muséo sensa vita

A peul esse anteressant fé visita a 'd muséo, ma a son ëd leugh pien stàtue sensa vita ch'as arferisso a 'd përsonagi e a 'd situassion ch'a-i son pì nen. A l'é bin conòsse la stòria e fé 'd selebrassion ëd la vita ch'a-i era an passà, ma nojàutri la stòria i l'oma "da fela" ancheuj da viv e "fabriché l'avnì". La cesa 'd Nosgnor a peul nen esse mach "un muséo" 'd tradission da guerné, n'erbo giumai sëccà, ma 'd gent consacrà a Nosgnor ancheuj ch'a son viv e ch'a travajo con fiusa për la gloria 'd Nosgnor. Gesà an dësfida ant ël pass dl'Evangel d'ancheuj: March 11:20-26.

"La matin, mentre ch’a passavo davzin al fijé, a l’han vëddù ch’a l’era restà sech fin-a da le rèis. Pero, ch’a l’era arcordasse dle paròle ‘d Gesù, a-j dis: “Signor, varda-lì, ël fijé ch’it l’has maledì, a l’é sëccasse”. E Gesù a l’ha rësponduje: “Chërde an Nosgnor. Përchè an vrità iv diso che chionque a dirà a cola montagna: Àuss-te e campte ant ël mar, e ch’a l’avrà gnun dubi an sò cheur ma ch’a chërdrà che lòn ch’a dis as farà, tut lòn ch’a l’ha dit a-j sarà fàit. A l’é për lòn ch’iv diso: Tut lòn ch’i ciamereve an pregand, chërde ch’i lo arseivreve, e av sarà fàit. Ma quand ch’iv presentreve për fé vòstra preghiera, s’i l’eve quaicòsa contra quaidun, përdonje, përchè vòst Pare ch’a l’é an cél av përdon-a ‘dcò vòstre mancanse. Ma s’i përdon-e nen, vòst Pare ch’a l’é an cél, av përdonrà pa vòstre mancanse" (March 11:20-26).

A-i è d'istitussion religiose ch'as ciamo "cese" ch'as dan tanta blaga ma ch'a son ëd gnun-a utilità për Nosgnor; a l'opòst, a-j son d'ambarass e d'antrap. As dimostro d'associassion ëd podèj e 'd finanse, ma l'Evangel ch'a predicavo e vivìo j'apòstoj a lo conòsso pa. Ëd l'Evangel a prédico na version arvëddùa e modificà, ch'a son mach ëd bele paròle e na moral ipòcrita. As contento 'd sirimònie e 'd tradission veuide ch'a l'han gnun-a fòrsa spiritual për cambié 'd vite. Per lor, porté anans "la tradission", fé part ëd soa istitussion e arsèiv-ne "ij sërvissi" a l'é tut. A men-o vant ëd soe catedraj, ma a son mach ëd muséo për ij turista. A smijo a col fijé che Gesù a l'avìa vëddù pien mach ëd feuje e che për lòn a l'avìa maledì e ch'a l'era restà sech fin-a da le rèis.

D'istitussion eclesiàstiche, grande o cite ch'a sìo, a-i na j'é vàire e Nosgnor Gesù Crist, nen mach an ëd pass coma col d'ancheuj, ma an vàire d'àutri ant ël Testament Neuv, an dis ëd seurt-ne fòra sensa tëmma për nen dventé 'd guardian ëd muséo, guardian "d'erbo sech", sensa vita. Nosgnor as gropa nen a d'istitussion religiose, quale ch'a sìo soe pretèise 'd lor. Gesù an dis: "Chërde an Nosgnor", ancaleve a seurte fòra "dla sità cintà e bin guernà". La vita spiritual a séguita a fosoné nen an d'istitussion parèj, ma an tanti pcit grop ëd cristian ch'a son pòver dla mira uman-a, ma rich d'esperiensa spiritual e 'd cola vitalità ch'a l'é don ëd Nosgnor për coj ch'a-j son fedej: lor-lì a gòdo dla benedission ëd Dé e a l'avran n'avnì, col che Nosgnor a promët për coj ch'a-j veulo bin.

An ës pass dël vangel, Gesù a cheuj l'ocasion për mostrene coma ch'a sìa da manca preghé Nosgnor Dé con fiusa. Nosgnor Dé as compias d'operé për ël mojen ëd la preghiera dij sò fieuj e fije. Soe promësse a riguard ëd le preghiere "ch'as ancalo" 'd chërde and lòn ch'a l'é nen possibil ëd la mira uman-a, ant le còse an armonìa con ël volèj arvelà 'd Nosgnor, a garantisso a la preghiera na potensa spiritual ch'a stupiss. I l'oma pa da dubité o 'd tombé ant la disperassion. Quaivòta Dé "a tarda" a scoté a la preghiera, ma a veul butela a la preuva, a veul fene chërse ant la përsistensa e ant la fe, an savenda che ij sò temp a son sèmpre conform a saviëssa. La preghiera ch'a sà nen demòrde, ch'a ten-e dur, ch'a përsévera, a fà "bugé 'd montagne "Përchè an vrità iv diso che chionque a dirà a cola montagna: Àuss-te e campte ant ël mar, e ch’a l’avrà gnun dubi an sò cheur ma ch’a chërdrà che lòn ch’a dis as farà, tut lòn ch’a l’ha dit a-j sarà fàit". La preghiera ch'a përsévera a nëttia 'l cheur e "a spian-a 'd montagne" parèj che la grassia 'd Nosgnor a peussa prevalèj.

Chërde ant la grassia 'd Nosgnor a veul dì vive la grassia ant le relassion ch'i l'oma con j'àutri e përdoneje. Chi ch'a capiss com a sìa stàit përdunà dal Crist sensa avèjne 'd mérit, coma podrìa-lo esse spietà e intolerant anvers a d'àutri? A l'é nen che Nosgnor an përdon-a mach ant la mzura ch'i noi i përdonoma a d'àutri (lolì a sarìa salvassion për euvre e pa nen për grassia) ma nojàutri i foma vëdde vàire ch'i l'oma capì dla grassia che Nosgnor a l'ha avù për noi an Crist, ant la mzura ch'i përdonoma a d'àutri.

PREGHIERA

Nosgnor! Tante vire nòstra preghiera a l'é fiaca, esitanta e dubiosa: che 'd dubi e 'd paura ch'i l'oma! Përdon-ne e rend fòrta nòstra fe për che ti't compiasa d'operé për ël mojen ëd nòstra preghiera, ëd còse grande, a la glòria 'd tò nòm sant. Giut-ne, a la fin, a vive an nòstre relassion con j'àutri, ant në spirit ëd grassia. I l'oma bon da manca 'dcò 'd lolì! Amen.