Michele Sento/Saro j'euj

Saro j'euj

Sgrafign crudej
an sël gris d'un cel malavi
ch'a seufre e a crija pietà!

Pòso la front
an sël véder dla fnestra
atent a nen disturbé
le stisse 'd vapor
ch'a calo giù adasi,
fiache e mòle
'me 'd gianin

Da lontan
cà, cason, palass a baron
viture, mòto, confusion
e maraje d'ògni sòrt, d'ògni pais
a fan da contorn sbiavà
a sta mia realtà

Saro j'euj
un cel, varì, as ëslarga
content dë dzora 'd un valon

Ròche, e giassé
schërvass e burun
a fan da coron-a
a 'na montagna anciarmà,
servaja e nossenta
'me na masnà

Nìvole dlicà,
grassiose e birichin-e
portà sotbrasëtta
da 'n venticél gentil
a fan babòja da dré a na ròca
drita e slansà

Pì sota
la perla vërda e azurin-a
d'un laghèt frèsch e polid
a sbogia 'l me cheur

Si, Piemont!
ant le mie valade
it treuvo ancora!