Artorn


Invocassion modifiché

Staneuit Toe stèile
pieuvo ’n sla tèra
na lus tròp frèida
e tròp amèra...

An ginojon son sì,
Nosgnor,
son sì ch’It serco:
pì gnente e gnun i sento randa ’d mi.

Lë sguard a Ti, son sì,
Mè Dé,
son sì ch’It prego:
barchëtta ’d carta sbalotà dal vent.

Con mè magon son sì,
Nosgnor,
son sì ch’It ciamo:
vardo col cel così lontan da mi.

Stisse dë stèile
pioro ’n sël mond,
stisse d’argent
bruso ij mè euj.