Michel dij Bonavé/La grafìa

La grafìa

Speroma che nòstre rime a peusso serve a fé duverté certe burnìe che 'd tanta ruso a son ampinìe.

A l'é coma na bela fija,
un a dis costa a l'é mia
n'àutr a veul butesla 'nt la burnìa,
quaidun mach a la gatija
a d'àutri da le man a jë sghija.
Tutun la grafìa a l'é pro na bel fija
ma s'it la dòvre nen con grinor e simpatìa
chila as na va da la pròsa e da la poesìa.
Le paròle scrite a son mach pì na potìa,
con j'acent spatarà basta ch'a sia,
le vocaj mojà 'nt l'asil o 'nt la canamìa,
consonant mëssonà 'nt la lëssìa
sensa un pòch ëd sust o d'armonìa.
La grafìa a sarìa pro na bela fija
se tuti a na fèisso bon usagi sensa babija,
belavans lesand jë scrit tròp soens lë sgiaj am pija,
ëd lë sconfòrt vers ël doman ampinisso la sija:
pòch rispet a fà nasse la porcherìa
bele se gnun a veul fé mach ëd filosofìa
lòn ch'as ved a l'é la régola tradìa
për dabon e nen mach për contenté l'orija.
La realtà a l'é pro costa bin rupìa
nopà a vantrìa che da tuti a fussa cudìa
për deje lustr e onor a cola bela fija
che, tutun ch'as ciama nen Maria o Lussìa,
a l'é l'amor ëd tuti ch'as meritrìa,
nen për un balin fòl o për manìa
a l'é mach che tuta costa anarchìa
la nòstra fija a la fà dventé: na bruta strìa!