Michel Fusé/L'ùltima preghiera dë 'dnans al presepi

Artorn

---

L'ùltima preghiera dë 'dnans al presepi

Ora che tuti a son tornasne a ca
da Tò Presepi, con an cheur la pas,
 e fin-a ij Rè, tornand për n’àutra stra,
son già daleugn e fòra dj’ambarass,

mi im fas anans, e im fërmo sì, davzin
al vej Gilindo che genà a bëstanta
a ’ndesne via da sol, për sò destin,
adess ch’as sent arfàit ëd san-a pianta.

Con Chiel mi i veuj adess fé na preghiera
për tuti ij car Amis che ’nt sò bon cheur
a l’han fame d’auguri na coalera.
Daje, Nosgnor, a lor tuti ij boneur:

ël boneur ëd Toa Grassia e ’d Tò soris
ansema a ’n tòch ëd pan, con pas e argal:
che a tiro anans sla stra dël Paradis
sensa tëmma’d maleur, sens’onta ’d mal.

Fà, Ti, Gesù, lòn ch’a l’é mej për lor,
për coj che am veulo bin: davzin, lontan…
Mi i l’hai finì ’d preghé, ma Ti, Nosgnor,
 continua a dé ’d boneur, a pien-e man.

Don Michel Fusé Da «Parèj d’un càles» - A l’ansëgna dij Brandé 1987