Artorn


Campagna

modifiché

L’é 'n mar ëd verd ch'a nania adasi, a stent,
la gran dësteisa drua dle campagne,
con j’onde dle meliere e dle caussagne
e j’arbrere ch’a smijo ëd bastiment.

Fërma, d’antorn, rèida al gatij dël vent,
la baricada sombra dle montagne
asurà 'd lus sl’ancreus sensa magagne
d’un cel ch’a parla al cheur a sò talent.

Smasì per l’aria un ciosioné d’oslin,
përfum dij fen, dla menta, dla lavanda,
n’arciam d’amor e 'n son ëd ciòca sclin.

Na veuja 'd pas. Na gòj dròla 'd piasì.
Peui 'n but d’ala. E 'l cheur ch’a vòla aranda
al misteri, spassiand vers l’infinì.