Mario Castagneri/Canson d'istà
Canson d'istà modifiché
Canson dë siale ch’a van travers al cel,
osej ch’a canto pian an mes dle rame,
nen ël pì cit romor, mach col ëd l’aria
queicòs d’arcan, ëd doss a l’ha ambajame.
Tèra d’istà, campagna pasia e fòrta
che ògni ann ’t rineuve la natura,
për mè cheur ’t ses l’ùltim sol piasì,
’t ses l’ùnica restà sensa impostura.
Adess che ’t ses vestite tuta a festa
për sposé ’l sol ch’at basa tuta quanta,
adess, coma da sempre a ògni istà,
’t dvente për la gent na còsa santa.
La pas adess a l’é rota da na ciòca
ch’a ven con sò son da tant lontan
a riva ansima a mila ragg ël sol
e a fà coragi al mond për sò doman.