Maria Teresa Miolli/Fiòca

Fiòca

A-i é mach, mach ël silensi
an sla montagna fiorìa
ëd làver ëd fiòca
e lus che l'istà
as porterà vìa
come l'ora 'l son
ëd lontan-a ciòca.

A j'é mach, mach una vìa
che 'l vent a carëssa
ant l'ombra 'd tristëssa
e 'd malinconìa
ëd tut mè passà
- passà ch'am arciama,
ch'am fà companìa
sla bianca montagna
montagna fiorìa
dj'arcòrd dës mentià -.

A j'é mach, mach na speransa
sì neuva, sì cita
ch'a ciama, m'anvita
ëd seurte 'd mia stansa
e 'd vive la vita
arlongh cola vìa
ch'a pòrta lontan
là, andova ch'a van
pensé, sentiment,
torment, ilusion
e un seugn che la vita
as porterà vìa
doman, con ël temp....

.....