Luis Olivé/Nina-nana dle ròndole fòle

Nina-nana dle ròndole fòle

Nòte ‘d musichëtte s’un papé rigà
rondolin-e fòle a biàuto su trè fii.
Tërlo e a svanto j’ale con ëd citi crii
come un gieugh dë scale su n’arpa acordà.

Bato le piotin-e e argrìgno ij so trè dii
sui trè fii ch’a luso ‘d rifless argentà.
J’euj pontù ‘d giajèt a frisson-o sbrincià
dai bicerin ross d’un leànder ch’a rii.

Rondolin-e fòle a fan ciambërlocanda
con testin-e e bèch ch’as chin-o da na banda
e peuj da l’àutra banda. E din-din e danda.

Din e din e danda, a balo dòp la pieuva
cantand la nina-nana ‘d ne fàula bleuva
per chi, dòp la pieuva, as sent n’ànima neuva.

1956