Luciano Ravizza/Sòn restà sol

Artorn


Sòn restà sol

modifiché

(Parlada astesan-a)

An col’era pin-a ’d so’
j’era samp tanta maraja,
quatr fradej, j’amis da borgà
ch’a gigavo spensierà!

An cola cort, limitaja
da na ciovanda e na nissòla
j’era ’n mond për col masnà
an col tamp che j’é passà.

Sol m’an treuv o di d’incheu,
pì gnun vos a sant què,
gnun rabel ad gigatè
’nmach ël vant as sant subiè!

Ina larma m’an cala pian
squasi për nan dësvijè,
ij me euj ch’a sòn sarà
e ch’a sògno coli masnà!