Leone Sinigaglia/Lo gril e la furmija

Lo gril e la furmija

Lo gril a canta su la rama dël lin, (bis)
s’a-i passa la furmija na dimandà un tantin.

Lo gril j’a dije: “Còsa ‘t na veule fé?” (bis)
“Veuj feme dle camise e peui ‘m veuj maridé!”.

E ‘l gril j’a dije: “Vorèisse pieme mi?” (bis)
Furmija l’é stàita lesta sùbit dije che ‘d sì.

Ël gril a sauta për buteje l’anel, (bis)
s’antrapa ‘nt una pera e ‘s romp ël sò servel.

E la furmija l’é andàita dla dël mar, (bis)
sërché de le meisin-e che ‘l gril l’avìa tant mal.

L’é ‘ma l’é stàita a passé dla dël Pò, (bis)
j’é rivà la neuva che ‘l gril a l’era mòrt.

“Òh mi pòvra dòna come l’hai-ne mai da fé. (bis)
Da cuse, fé lëssìa e ‘l marì da soteré”.

“Mè pòver gril ch’a l’era così bel! (bis)
Portava la cocarda ansima ël sò capel!”.

E la furmija a l’é andàita a Pinareul, (bis)
compresse na vestin-a për podèj fé ‘l deul.

‘T l’avèjsse vistla tuta vestìa ‘d nèir, (bis)
con la cotin-a curta fasìa chërpé ‘l cheur.