La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Surtia/Surtia 32

←Surtia 31

La Bibia piemontèisa Surtìa (Èsod)

Surtìa 33→

Surtìa

32

Ël vailèt d'òr

La Bìbia piemontèisa - Surtìa 32

¹Cand che 'l pòpol a l'ha vëddù che Mosè a tardava a ven-e giù da la montagna, a son assamblasse tut d'antorn a Aron e a l'han dije: "Date da fé! Fane 'd dio^[1] ch'a vado dë 'dnans a noi, dàit che Mosè, l'òm ch'a l'ha fane seurte dal pais d'Egit, i savoma pì nen lòn ch'a sia rivaje".

²Anlora Aron a l'ha dije: "Sbrisé ij pendant d'òr ch'a son a j'orije 'd vòstre fomne, ëd vòstri fieuj e 'd vòstre fije, e portémje". ³Anlora tut ël pòpol a l'ha sbrisà ij pendant d'òr ch'a j'ero an soe orije e a l'ha portaje a Aron. ⁴Chiel a l'ha ciapà l'òr ch'a l'avìo portaje^[2] e, avend-lo fàit fonde tut ansema, con un bulin a l'ha daje la forma d'un vailèt^[3]. Anlora a l'han dit: "Israel! Sti-sì^[4] a son ij tò dio, coj ch'a l'han fate seurte da l'Egit^[5]".

⁵ Quand che Aron a l'ha vëddù lolì, a l'ha butà 'n pé n'autar ch'as në steissa dë 'dnans e a l'ha crijà^[6]: "Doman a-i sarà na festa a l'onor ëd Nosgnor!". ⁶Anlora a l'andoman a son alvasse bonora e a l'han smonù 'd sacrifissi complet^[7] e d'assion ëd grassie. E 'l pòpol a l'é setasse për mangé e bèive, peui a son levasse për amusesse^[8][9].

⁷Anlora Nosgnor a l'ha dit a Mosè: "Va 'n pressa, cala giù, përchè toa gent, cola che ti ‘t l'has fàit seurte dal pais d'Egit, a l'é corompusse. ⁸A son prest dëstornasse da la stra ch'i l'avìa comandaje 'd seguité - a son fasse 'n vailèt fondù, a son butasse an ginojon dë 'dnans a cola mistà e a l'han dit: "Sti-sì, òh Israel, a son ij tò dio, coj ch'a l'han fate seurte da l'Egit".

⁹Anlora 'l Signor a l'ha dit a Mosè: "I l'hai vëddù sta gent: son un pòpol da la testa dura^[10] ! ¹⁰Lassa ora ch'i 'ntërven-a mi, parèj ch'i daga sfògh a mia rabia contra 'd lor e ch'i-j dëstrua, e da ti i farai seurte na nassion granda.

¹¹Mosè, nompà, a l'ha suplicà Nosgnor, sò Dé, e a l'ha dije: "Signor, përché voreries-to dé sfògh a toa flin-a contra tò pòpol, col ch'it l'has fàit seurte dal pais d'Egit con potensa granda e con man fòrta? ¹²Përché dovrìo-ne j'Egissian dì peui: 'A l'era nen për ël bin ch'a l'ha faje seurte an sle montagne anté ch'a l'ha massaje e a l'ha faje sparì^[11] da la facia dla tèra!' It suplico: dà nen dë sfògh a toa flin-a! Pensa n'autra vira^[12] s'a conven provoché a tò pòpol sto maleur!". ¹³Fà memòria d'Abraham, Isach, e Israel, ij tò servent. Ti 't l'has giurà an sël tò nòm e 't l'has dije: 'I moltiplicherai toa dissendensa^[13] ch'a sarà parèj dle stèile dël cel, e tuta sta tèra, dont i l'hai parlane, i la darai ai tò dissendent, e lor a l'avran an ardità për sèmper^[14]'". ¹⁴Anlora Nosgnor a l'ha lassà perde e a l'ha pì nen fàit ël mal ch'a l'avìa dìt ch'a l'avrìa fàit a sò pòpol^[15].

¹⁵Mosè a l'é virasse e a l'é calà da la montagna con le doi tàule dla testimoniansa an man. Le tàule a l'ero scrivùe da le doe part, scrivue dsà e dlà. ¹⁶Le tàule a l'ero l'euvra 'd Nosgnor e la scritura a l'era la scritura 'd Nosgnor, gravà an su cole tàule.

¹⁷ Quand che Giosuè a l'ha sentù la vos dël pòpol ch'a fasìa 'n grand rabel, a l'ha dit a Mosè: "A-i é 'n brut ciadel ch’a ven dal campament, coma s’a-i fussa na guèra!". ¹⁸E Mosè a l'ha dit: "Col-là a l'é nen ël son ch'a fan coj ch'a crijo për na vitòria, ni 'l son ch'a fan coj ch'a crijo përché a son stàit batù, ma i sento 'l son ëd gent ch'a canta d'antìfone".

¹⁹ Quand ch’a l’é vzinasse al campament e a l’ha vëddù ël vailèt e le danse, Mosè a l’é anfuriasse e le tàule ch’a l’avìa an man a l’ha frandaje a tèra ai pé dla montagna e parèj a l’ha s-ciapaje. ²⁰A l’ha peuj ciapà ‘l vailèt d’òr ch’a l’avìo fàit e a l’ha brusalo ant ël feu fin-a che tut a l’é dventà ‘d pόer; peuj a l’ha spantià tuta sta pόer ant l’eva dël rì e a l’ha fala bèive^[16] a j’Israelita.

²¹Mosè a l’ha dit a Aron: “Còsa l’han-ne fate, cost pòpol, da lasseje comëtte un pecà tant grand?”. ²²Aron a-j rispond: “Ch’as anvisca nen la rabia ‘d mè signor! Ti ‘t conòsses bin ësto pòpol, ti’t sas coma ch’a sio portà a fé lòn ch’a l’é nen bon. ²³A l’han dime: ‘Date da fé! Fane 'd dio ch'a vado dë 'dnans a noi, dàit che Mosè, l'òm ch'a l'ha fane seurte dal pais d'Egit, i savoma pì nen lòn ch'a sia rivaje’. ²⁴A l’é parèj ch’i l’hai dije: Tùit coj ch'a l’àbio d’òr ch’a lo sbriso. Anlora a l’han damlo, i l’hai campalo ant ël feu e a l’é seurtine sto vailèt”.

²⁵Mosè a l’ha vëddù che ‘l pòpol a l’era lassasse ‘ndé a tute sòrt ëd condòta vërgognosa përché Aron a l’avìa lassaje fé, e lòn a l’avìa fàit che ij sò nemìs as ësbefieisso ‘d lor. ²⁶Anlora Mosè a l’é butasse a l’intrada dël campament e a l’ha dit: “Col ch'a l’é për Nosgnor ch’a ven-a anvers ëd mi”. E ij Levìta a son radunasse tut d’antòrn a chiel. ²⁷E a l’ha dije: “Parèj a dis Nosgnor, ël Dé d’Israel: ‘Che mincadun ëd vojàutri a buta soa spa a còsta e ch’a passa e arpassa da pòrta a pòrta dël campament, e che ciaschëdun a massa sò frel, sò amis e sò vzin.

²⁸A l’é parèj che ij Levìta a l’han fàit lòn che Mosè a l’avìa ordinà ‘d fè e ‘nt na sola giornà a son mòrt dël pòpol apopré tre mila òm. ²⁹Mosè a l’ha dit: “Ancheuj i seve consacrave a Nosgnor, përché i seve stàit dispòst fin-a a sacrifiché vòst fieul e vòstr amis. A l’é parèj che ancheuj chiel a l’ha dave na benedission.

³⁰A l'andoman Mosè a l’ha dit al pòpol: “I l’eve comëttù un grand pecà, ma adèss i monterài vers Nosgnor e a peul d'esse ch’ i otënrai për voi ël përdon ëd Nosgnor”^[17].

³¹Anlora Mosè a l’é tornà da Nosgnor e a l’ha dit: “Aidemì! Cost pòpol a l’ha comëttù un grand pecà: a son fasse dij dìo d’òr. ³²Tutun, përdónje sò pecà, sëdesnò dëscancela mè nòm dal lìber ch’it l’has scrivù^[18]”. ³³Nosgnor a l’ha dit a Mosè: “I dëscancelerai da mè lìber col ch'a l'ha pecà contra 'd mi". ³⁴Va, donch, e men-a 'l pòpol andoa ch'i l'hai dit. Varda, mè àngel a marcerà dë 'dnans a ti, ma ant ël dì 'd mìa vendeta, i-j castigrai 'd sò pecà. ³⁵Anlora Nosgnor a l'ha frapà 'l pòpol, përché a l'avìo fàit ël vailèt che Aron a l'avìa fabricà.

Nòte

1. Cfr. At. 7:40.
2. O "Da soe man".
3. Sossì a veul nen di ch'a fussa un bocin d'òr sòlid, ma ch'a l'era quatà 'd làmine d'or gravà.
4. Ël plural a l’é n’indicassion che con cola mistà as antendìa pì che un sol Dé, lòn ch’a l’era na ciàira trasgression dij prim comandament.
5. Cfr. At 7:41.
6. O "a l'ha fàit na crija".
7. O "olocàust".
8. Cfr. 1 Corint 10:7.
9. O "gieughe".
10. Let. "ëd còl dur", visadì 'd gent ch'a  l'é nen dispòsta a sporze le orije për scuté e ubidì.
11. O "stermineje".
12. Ambelessì ël verb a podria 'dcò esse "pentisse".
13. Cfr. Génesi 26:16-17.
14. Cfr. Génesi 17:8.
15. 32:11-14 cfr. Numer 14:13-19.
16. Versé le sënner ant l’eva dël rì ch’a calava dla montagna e fela bèive dal pòpol a l’é na prefigurassion dla preuva dl’eva amèra che le fomne sospetà d’infedeltà a sò marì a dovìo sugetesse ant coj temp là conforma Deuteronòmi 9:20. Ambelessì, la reassion dël pòpol ch’a na bevìa a l’avrìa indicà s’a l’era colpèivol o nò.
17. O “e peul esse che mi i farai na propissiassion për vòstr pecà”.
18. Cfr. Salm 69:28; Arvelassion 3:5.