La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Surtia/Surtia 11

←Surtia 10

La Bibia piemontèisa Surtìa (Èsod)

Surtìa 12→

Surtìa

11

La Bìbia piemontèisa - Surtìa 11

Anonsi dla piaga ch’a fà des: la mòrt dij primgénit

¹Ël Signor a l’ha dit a Mosè: “I manderai ancora n’àutra piaga contra ‘l Faraon e contra l’Egit. Apress ëd lòn, ël Faraon av lasserà seurte dal pais. An efet, tant a n’avrà pro ‘d vojàutri che a sarà chiel a forseve a andé vìa për sèmper. ²Daje istrussion a tuti j’Israelita, òm e fomne, ch’a ciamo ai sò vzin^[1] ëd ca egissian d’oget d’argent e d’òr^[2]. ³Ël Signor a va fé che j’Egissian a vardo ‘l pòpol con simpatìa. An efet, Mòsè midem a l’era motobin considerà an Egit, tant da j’ufissiaj dël Faraon che da la gent.

⁴Mosè a l’ha dìt al Faraon: “Sossì a l’é lòn ch’a dis ël Signor: ‘Ancheuj a mesaneuit mi i passerai an mes a l’Egit, ⁵e a meuireran tùit ij primgénit, dal primgénit dël Faraon^[3] regnant fin-a a col ëd la s-ciava ch’a travaja a meule ‘l gran, e ‘dcò ij primgénit ëd tute le bestie. ⁶An tut ël pais d’Egit as ausserà ‘n crij tan grand che gnun a l’ha mai sentune un parèj nì a lo sentirà mai pì. ⁷Ma an tra j’Israelita a-i sarà tanta ‘d cola pas ch’as sentirà gnanca ‘n can ch'a baula. Antlora i savreve che ‘l Signor a fà na distinsion an tra l’Egit e Israel. ⁸Antlora tuti costi ufissiaj che adess at anviron-o, Faraon, a vniran a prostërnesse dë 'dnans ëd mi e im diran: ‘Për piasì, vatne vìa con tut ël pòpol ch’at ven dapress’. Apress ëd lòn im n’andrai”. Apress ëd lòn Mosè, pien ëd rabia, a l’é andass-ne da dnans al Faraon.

⁹Nosgnor a l’avìa dit a Mosè: “Ël Faraon a të scoterà nen, e parèj, ant ël pais d’Egit, ancora as moltiplieran ij mè portent.

¹⁰Mosè e Aron a l’han donca fàit tuti sti portent^[4] a la presensa ‘d Faraon, ma Nosgnor a l’avìa andurije ‘l cheur. Parèj chiel a l'ha vorsù pa lassé seurte j’Israelita da sò pais.

Nòte

1. Cfr. Surtìa 12:33.
2. Cfr. Surtìa 3:22.
3. Costa-sì a l'era considerà da j'Egissian na dësgrassia afrosa, përchè sò Dé Horus a l'avrìa podù pì nen (coma ch'a chërdìo) incarnesse an l'ardité dël faraon. Da sta mira, na tal dësgrassia a l'era coma dëstrùe la dotrina la pì amportanta dël drit divin dij rè egissian.
4. Cfr. Surtìa 7:3-4.