La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Salm/Salm 77
Ij Salm
modifiché77. Mia vos as leva fòrta anvers a l’àut
modifiché- Ël Salmista a arciama a soa ment coma che chiel a patìa durant ël temp dël dubi, ma a dis coma ch’a l’ha trovà ‘d confòrt e dë speransa an pensand a la manera che Nosgnor a l’ha liberà Israel al Mar Ross.
1 Për ël magìster dël còro, scond ël ton “Jeduthun”: un salm d’Asaf. Mia vos as leva fòrta, anvers a l’àut, Nosgnor, fin-a a ti. Se mach ti 't më sentièisse! 2Cand ch’i j’ero fòrt sagrinà i l’hai sërcà la presensa ‘d Nosgnor. I l’hai pregà tuta la neuit; mie man a l’ero alvà anvers al cel, ma mia ànima a podìa pa trové ‘d sosta. 3Cand ch’i penso a Nosgnor, i tiro ‘d sospir; im sento stravirà da la përfonda anvìa ch’i l’hai ëd ti. [Intërludi].
4Ti ’m fase nen deurme[1]: tanta ch’a l’é la tension ch’i sento an mi ch’i peudo gnanca pì preghé! 5I m’arcòrdo dij bej di passà, che da tant temp a-i son pì nen, 6cand mie neuit a l’ero pien-e ‘d canson alégre. Contut adess i peudo pa comprende lòn ch’a l’é capitame: che diferensa ch’a-i é da ‘ntlora! 7Podrìa-lo desse che Nosgnor a l’àbia bandoname për sèmper? É-lo che chiel a sarà ancora bin dëspòst anvers ëd mi? 8Sò amor, ch’i savìa ch’a l’avrìa mai mancame, é-lo ch’a l’é andass-ne për torné pa pì? 9Podrìa-lo desse che Nosgnor a l’è dësmentiasse ‘d soa misericòrdia? Podrìa-lo desse che chiel as në sia andass-ne vìa da mi sensa pì’ ‘d compassion e ch’a l’àbia sbatù la pòrta darera ‘d chiel? [Intërludi].
10I sclamo: “A l’é për lòn che adess i patisso tant: la man dël Pì-Àut a agiss pì nen coma ch’a fasìa anans. 11Contut, am ven bin an ment tut lòn ch’it l’has fàit, Nosgnor. Mi 'm n'aviso dij portent ch’it fasìe tant temp fà. 12A son sèmper dë 'dnans a mi përchè i-j penso; i peudo pa chité ‘d pensé ‘d lòn ch’it fasìe ant ël temp passà: përché ancheuj a l’é pì nen parèj? 13Nosgnor! Tut lòn ch’it fase a l’é sant e bon. A-i é gnun d’àutri ch’a sìa tanme ti. 14 Ti ‘t ses ël Dé dle maravije grande! Ti ‘t fase conòsse a le nassion forëste tò podèj spetacolos. 15A l’é për tò brass fòrt ch’it l’has riscatà tò pòpol, ij dissendent ëd Giacòb e ‘d Giusèp. [Intërludi].
16Cand che ‘l Mar Ross a l’ha vëddute, Nosgnor, soe aque a l’han vardà e tërmolà! Ël mar a l’é butasse a tërmolé fin-a da soe përfondità. 17Le nìvole a son butasse a campé giù d’eva; ël tron a stronìa dal cél; toe lòsne a sajëttavo tut dantorn. 18Tò tron a stronìa da j’orissi; le lòsne a anluminavo ‘l mond! La tèra a l’é butasse a tërmolé e a tramblé. 19Ij tò senté an ëmnavo a travers dël mar, ij tò vieuj travers d'onde poderose: a l’é dovertasse là na strà che gnun a conossìa d’anans[2]! 20Ti tl’has ëmnà tò pòpol për cola strà tanme në stròp ëd feje, e Mosé e Aron a l’ero ij sò bërgé.