La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Salm/Salm 68

La Bìbia piemontèisa - Salm 068

68. Nosgnor a seurt fòra pront a batse

modifiché
Ël Salmista a pitura Nosgnor coma ‘n guerié gajard e a s’arlegra che Nosgnor a deuvra soa potensa an favor ëd Sò pòpol.

1Për ël diretor ëd la mùsica. Ëd David. Un Salm da cantésse. Nosgnor a seurt fòra pront a batse. Ij sò nemis as la dan a gambe, ij sò aversari a scapo via da chiel. 2Tanme ‘l fum a l’é bufà via dal vent, Ti i-j fase dësperde; tanme la sira as ëslèiva dë 'dnans al feu, ij pervers a son anientà dë 'dnans a Nosgnor. 3Coj ch’a veulo bin a Nosgnor, nopà, a son content; lor as arlegro dë 'dnans ëd chiel e a spricio ‘d gòj.

4Canté a Nosgnor! Canté ‘d làude a sò nom. Magnifiché Nosgnor ch’a cavalca an sle nìvole! Përchè Nosgnor a l’é sò nom! Arlegreve dë 'dnans ëd chiel! 5Chiel a l’é Pare d’ coj ch’a l’han nen un pare e avocat difensor ëd le vìdoe. Nosgnor a governa da sò palass. 6Nosgnor a dà na ca a coj ch’a n’han gnun-a. Chiel a delivra ij përzoné e a-j dà prosperità, ma ij pecador, arviros a soa autorità, a finisso a vive ant ël desert.

7Nosgnor, cand che ti ‘t vade anans a tò pòpol an menandlo an guèra, cand che Ti ‘t marce ‘nt ël desert, [Intërludi] 8la tèra a tërmola, vera, ij cej a fan pieuve a verse dë 'dnans a Nosgnor[1], ël De dël Sinai, dë 'dnans a Nosgnor, ël De d’Israel. 9Nosgnor! Ti ’t fase pieuve an abondansa an sù tò pòpol sernù. Cand che lor[2] a son ëstrach, ti ‘t ses sò sostegn. 10Përché ti ‘t vive antrames a lor[3]. Ti ‘t daghe ‘d sostegn con toe bon-e benedission a coj ch’a son crasà, Nosgnor. 11Nosgnor a parla[4]; cole[5] ch’a spantio la bon-a neuva a son n’armeja.

12Ij rè ch’a guido j'armeje a scapo via - a scapo via! Le bele fomne dla cà as divido j'arsorse ‘d guèra. 13Cand ch’i seve cogià antrames a jë strop, j’ale dle colombe as coato d’argent e d’òr lusent.

14Cand che Nosgnor, ch’a l’é Sovran a sbërgiàira ij rè, ch’a ven-a giù la fiòca an sj’àute montagne ‘d Tsalmon, 15la montagna ‘d Basan a tronegia; la montagna ‘d Basan a l’ha tante bëcche.

16Përchè vardes-to con anvìa, vojàutre montagne da le tante sime, a la montagna anté che Nosgnor a l'ha decidù 'd vive? Sensa dubi Nosgnor a vivrà ambelelà an permanensa! 17A peulo pa contesse ij chèr ch’a l’ha Nosgnor: a son mila milanta. Nosgnor a ven dal Sinai con sant ësplendrior. 18Ti ‘t monte sù an àut, Ti ‘t l’has ciapà motobin ëd përzoné. Ti ‘t arsèive ‘d tribut da j’òm[6], comprèis coj ch’a l’ero arviros a toa autorità e pecador. Sensa dubi Nosgnor Dé a viv ambelelà.

19Nosgnor a mérita d’esse laudà. Dì aprèss dì chiel a pòrta nòstr fardel, ël Dé ch’an lìbera. [Intërludi]

20Nòstr Dé a l’é ‘n Dé ch’a lìbera; Nosgnor, Nosgnor sovran a peul liberé da la mòrt. 21Sensa dubi Nosgnor a baston-a ij sò nemis an sla testa, an sla front ëd coj ch’a përsisto an soa arvira. 22Nosgnor a dis: “Bele che as artirèisso ant le region leugne ‘d Basan, bele ‘dcò se a së stërmèisso ant ël fond dël mar, mi i andrìa ambelelà a ciapèje l’istèss. 23Antlora i marcc-rai con ij pé bagnà ‘nt sò sangh e ij vòstr can a mangëran soe porsion ëd la carn dij vòstr nemis mòrt.

24Nosgnor! La gent a vëdd toe procession, le procession ëd mè De, mè Rè, ch’a marcia për la strà con ëd sant splendrior. 25Coj ch’a canto a marcio an testa; ij musicant a-j van dapress e a son-o ij sò strument a còrda; an mes a-i é le fije che’a son-o ij tambornin.

26Laudé Dé, Nosgnor, an grande radunanse, le radunanse grande d’Israel. 27A-i é ‘l cit Beniamin ch’a-j goerna, e ij prinsi ‘d Giuda an soe vestimente regaj, ansema ij prinsi ‘d Zabulon e ij prinsi ‘d Neftali.

28Nosgnor a l’ha decretà che ti’t saras potent. Nosgnor! Ti ‘t l’has agì an nòstr favor, ‘t l’has mostrà Toa potensa. 29Cand che ti ‘t seurte da tò templi an Gerusalem, ij rè at porto ‘d tribut. 30Feve arsoné ‘l crij ‘d guèra contra le bestie sarvaje dij canèj[7] e contra le nassion ch’as assemblo coma në strop ‘d vailèt guidà da ‘d tòr! Tùit as ësbasso e a smon-o d’òr e d’argent coma ‘d tribut.

31A ven-o con dij tëssù ross da l’Egit. L’Etiòpia a smon volonté dij tribut a Nosgnor. 32Regn dël mond, canté a Nosgnor! Canté ‘d làude a Nosgnor! [Intërludi] 33A col ch’a cavalca ant ij cej dai temp antich.

Vardé, chiel a trona fòrt. 34Arconòsse la potensa ‘d Nosgnor, Soa sovranità an sù Israel e ‘l podèj ch’a ‘rvela dai cej! 35Ti ‘t arleve ‘n sant ëspavent, Nosgnor, cand che ti ‘t ven-e fòra da tò templi. A l’é ‘l Dé d’Israel ch’a dà al pòpol fòrsa e potensa. Che Nosgnor a sia benedì!

  1. Cfr. Surtìa 19:18.
  2. Let. “Toa ardità” (tò pòpol).
  3. Let. “soa comunità”.
  4. e a nunsia la vitòria.
  5. Le fomne! Ël pronòm ant ël test original a l’é feminin.
  6. Cfr. Efesin 4:8.
  7. Visadì l’Egit.