La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Salm/Salm 50

La Bìbia piemontèisa - Salm 050

50. Nosgnor, ël potent, a l'é Dé e a l'ha parlà

modifiché
Cost Salm a pija la forma d'un process giudissiari andoa che Nosgnor, an manera formal, a ciama sò pòpol a feje 'n rendicont ëd soa condòta. Nosgnor a buta 'n gran valor an sl'ubidiensa e an sn'adorassion genita. Chiel as në fà gnente 'd sirimònie veuide .

1Un salm d’Asaf. Nosgnor, ël potent, a l'é Dé e a l'ha parlà. A l'ha convocà tuta l'umanità[1] da l'alvant fin-a al ponent. 2Dal mont Sion, la përfession ëd la blëssa, Nosgnor a splendriss. 3Nòstr Dé as avzin-a e as në stà nen ciuto. A va anans ëd chiel un feu ch'a divora. Dantorn a chiel a-i é na tempesta furiosa. 4A l'ha convocà la tèra e 'l cel për esse ij testimòni dël giudissi ëd sò pòpol: 5"Porteme coj ch'am sio fedej - coj ch'a l'han fàit n'aleansa con mi për l'oferta 'd sacrifissi". 6Peui, che ij cej a proclamo soa giustissia, përchè Nosgnor, pròpi chiel, a l'é 'l Giùdes! [Intërludi].

7Mè pòpol! Scoteme, përchè i parlo. Coste-sì a son mie acuse contra 'd vojàutri, Israel: Mi i son Nosgnor, tò Dé! 8Mi i l'hai gnun-e plente da feve për ij sacrifissi ch'i feve o për j'olocàust ch'i m'eufre sèmper[2]. 9Ma mi i l'hai nen damanca dij tòr ëd vòstre stale o dle crave 'd vòstre bërgerìe, 10përchè tute le bestie dle foreste a son mie e mi i son ël padron dël bestiam ëd mila colin-e. 11I conòsso bin tùit j'osej ëd le montagne, e le bestie dij camp a son le mie. 12S'i l'avèissa fam iv lo dirìa, përchè tut ël mond a l'é 'l mè, con tut lòn ch'a-i é. 13I mangio forse la carn dij tòr? I bèivo fòrse 'l sangh ëd le crave? 14Ël mej sacrifissi ch'i podrie fé a Nosgnor a l'é 'd mostreje arconossensa e manten-e ij vòt ch'i l l'eve fàit al Pì-àut.

15E peuj ciameme pura cand ch'i sareve sagrinà, Mi iv delivrerai e i arconoss-reve mia glòria". 16Tutun, Nosgnor a dis a col che, dë 'dnans ëd mi a l'é pa a pòst[3]: "Përchè ti 't daghe tant da fé a recité ij mè comandament e 't fas visa 'd esse fedel a mia aleansa? It fas mach na comedia! 17An efet, ti 't arfude mia dissiplina e 't trate mia Paròla coma s'a fussa mnis. 18Cand ch'it vëdde 'd làder, it i-j das toa aprovassion e coj ch'a fan d'adulteri a son ij tò amis. 19Toa boca a l'é pien-a 'd gramissia e dai tò làver a seurto 'd busiardarìe. 20Ti 't vade an gir a parlé mal ëd tò frel - col ch'a l'é 'dcò fieul ëd toa mare.

21Antramentre ch'i fasìe ëd ròbe parèj i son restà ciuto e vojàutri i l'eve pensà ch'am në fasìa gnente. Adess, tutun, mi iv arprocc-rai përchè i l'hai fàit na lista 'd tute j'acuse ch'i l'hai da feve. 22Pentive, tùit vojàutri ch'i l'eve dësmentiave 'd mi! Se mi iv ciapo, gnun a podrìa giuteve, 23Mostreme arconossensa: col-lì a l'é 'l sacrifissi ch'am dà onor. S'i marceve sèmper an sij mè senté, iv farai conòsse mia salvëssa.

  1. O "tuta la tèra".
  2. O "A l'é nen pr' ij sacrifissi ch'i feve ch'iv arprocio; j'olocàust ch' i m'eufre a son sèmper dë 'dnans a Mi".
  3. O "col ch'a l'é gram", "col ch'a l'é nen giust".