La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Numeri/Numeri 31

←Numeri 30

La Bibia piemontèisa Nùmeri

Nùmeri 32→

Ij nùmer

31

La Bìbia piemontèisa - Numer 31

Guèra contra 'd Midian

¹Nosgnor a l’ha ‘ncora parlà a Mosè. A l’ha dije: ²“Conced che j’Israelita as pijo n'arvangia pr’ ël mal ch’a l’han faje ij Madianita, peui it podras giontete ai tò grand ant la mòrt”. ³Antlora Mosè a l’ha dije al pòpol: "Serne d'an tra 'd vojàutri d'òm e ch'a sìo bin armà për fé la guèra d'arvangia 'd Nosgnor contra 'd Midian. ⁴Minca na tribù a l’ha da mandé a la spedission mila òm”. ⁵Anlora an tra j’unità d’Israel a son mobilitasse mila òm për tribù, un total ëd dódes mila òm armà për seurte an guèra.

⁶Mosè a l'ha mandaje an guèra, mila për tribù, e a l'ha giontà a lor Pincas, fieul dël sacerdòt Eleasar, ch'a l'era porteur dj'asi sacrà e dle trombe për fé ‘l segn ëd comensé ‘l combatiment. ⁷Donch, a l'han marcià contra 'd Midian, coma che Nosgnor a l'avìa comandà a Mosè, e a l'han massane tùit ij mas-cc. ⁸Nen mach, ma a son ëdcò stàit massà ij rè 'd Midian, visadì Evi, Rechem, Sur, Ur e Reba, sinch rè madianita; e a l'han passà 'dcò a fil dë spa Balam, fieul ëd Beor. ⁹J'Israelita a l'han ëmnà përsonere le fomne dij Madianita con soe masnà, a l'han ravagià tute soe bestie, tùit ij sò strop e tut lòn ch'a l'avìo. ¹⁰A l'han brusaje le sità andova ch’a stasìo con ij sò campament. ¹¹Peui, a l’han ciapà tuta la pijàita, tut lòn che a l'avìo ravagià, bestie e përson-e, ¹²a l'han ëmnaje përsonere, pijàite e botin a Mosè, al sacerdòt Eleasar e a tuta la comunità dj'Israelita, fin-a 'l camp, a le Vàude 'd Moab ch’as treuvo aranda dël Giordan anvers ëd Gérico.

¹³Mosè, ël sacerdòt Eleasar e tùit ij cap ëd le comunità a son surtì dal campament a rëscontreje. ¹⁴Ma Mosè a l'é anrabiasse contra tùit ij generaj e ij capitan ch'a l'ero tornà da la bataja. ¹⁵A l’ha dije: “Përchè l’evene lassà an vita tute le fomne? ¹⁶A son ëstàite pròpi lor, për consèj ëd Balam, ch’a l’han cissà j’Israelita a esse nen fidej a Nosgnor ant l’afé ‘d Peor^[1]. A l’é da lòn ch’a l’é peui rivaje ‘l castigh dl’epidemìa dzora dla comunità ‘d Nosgnor. ¹⁷Donca, massé tùit ij mas-cc ch’a-i son an tra le masnà e massé 'dcò le fomne marià. ¹⁸Lassé mach vive le fiëttin-e nen marià, e ch’a sio për vojàutri. ¹⁹E adess buté camp për na sman-a fòra dal campament, voi tuti ch’i l'eve massà cheicadun o tocà un cadàver. Purificheve, vojàutri e ij vòstri përsoné, ël ters e 'l sétim di. ²⁰Purifiché 'dcò tute le vestimente, tùit j'asi an pel, tùit ij tëssù an pluch ëd crava, e tùit j'utiss an bòsch”.

²¹Ël sacerdòt Eleasar a l'ha dije ai combatent ch’a tornavo da coste bataje: “Costa-sì a l’é la lege serimonial che Nosgnor a l'ha dàit a Mosè: ²²Tut l'òr, l'argent, l'aram, ël fèr, lë stagn, ël piomb, ²³l’é a dì, tut lòn ch’a peul arziste al feu, passelo pr’ ël feu e purifichelo; peui passelo ‘dcò për l’eva dla purificassion.Tut lòn ch’a peul nen andé al feu, passelo mach për l’eva dla purificassion. ²⁴Vòstre veste a saran lavà 'l sétim di e vojàutri i sareve pur. Peui, voi i podreve torné al campament”.

Spartiura dël botin

²⁵Nosgnor a l’ha dije a Mosè: ²⁶“Ti, ël sacerdòt Eleasar e ij cap-famija dla comunità, feve ‘l cont ëd le përson-e e dle bestie ch’i l’eve ciapà. ²⁷Peui, fé na spartission giusta dël botin an tra ij combatent, coj ch’a son surtì an guèra, e ‘l rest ëd la comunità. ²⁸Dla part assegnà ai combatent, riservéne coma ‘n tribùt për Nosgnor un për sinch-sent, tant ëd përson-e che dël cabial, dij borich, ëd le cavre e ëd le feje. ²⁹Tut lolì dejlo al sacerdòt Eleasar coma part arzervà a Nosgnor. ³⁰Dl’àutra metà ch’a toca al rest dj’Israelita, pijne un për minca sinquanta, tant ëd le përson-e che dël gròss ëstrop, dj’aso e dël cit ëstrop, ëd tute le bestie. Tut sossì dejlo ai Levita ch’a stan al servissi dël Tabërnàcol ëd Nosgnor.

³¹Mosè e Eleasar a l'han fàit coma che 'l Signor a l'avìa ordinaje. ³²Ël total dle pijàite, lòn ch’a vansava dël botin ch’ij combatent a l’avìo ravagià, a montava an sessentestantessinchmila cap ëd cabial cit, ³³e stantedoimila cap ëd bestie gròsse, ³⁴sessantunmila aso, ³⁵le përson-e, l’é a dì le fomne ch’a j’ero nen ancora marià, a l’ero trantedoimila an tut. ³⁶La metà a l'é dasse ai combatent, valadì tërzentetrantessetmila e sinchsent cap ëd bestiam, ³⁷andov a ventava gavé 'l tribut a Nosgnor ëd sessentestantessinch; ³⁸trantesses-mila bestie da cabial, con stantedoi da gavé për contribù a Nosgnor; ³⁹ij borich a fasio: trantamila e sinchsent bestie, e sessantun a l'ero da deje a Nosgnor; ⁴⁰e ancora sëddesmila përsoné, visadì, trantedoi coma contribussion dàita a Nosgnor. ⁴¹Mosè a l'ha daje an guerna al sacerdòt Eleasar la part prelevà për Nosgnor, coma che Nosgnor a l'avìa comandaje 'd fé. ⁴²La metà ch’a spetava al rest dj'Israelita, dòp che Mosè a l'avìa fàit la spartission con j'òm andàit an guera, ⁴³la metà spetanta a la comunità a l'é stàita 'd tërzentetrantessetmila sinchsent cap ëd bestiam cit, ⁴⁴trantessesmila cap ëd cabial gròss, ⁴⁵trantamilasinchsent borich ⁴⁶e sëddesmila përson-e. ⁴⁷Da costa metà che a spetava a j'Israelita, Mosè a l'ha pijàit l'un për sinquanta dj'òm e dle bestie e a l'ha daje ai Levita ch’a stan al servissi dël Tabërnàcol ëd Nosgnor, coma che Nosgnor a l'avìa comandà ‘d fé.

Oferta volontària dij combatent

⁴⁸Apress ëd lon, j’òm designà për comandé j’unità dl’armèja, tùit ij generaj e ij capitan, a son presentasse a Mosè, ⁴⁹e a l’han dije: “Ij tò servent a l'han fàit ël cont dij soldà ch'a l'ero sota nòst comand, e bin, a-i në manca gnanca un. ⁵⁰Për sòn, nojàutri it portoma, an oferta a Nosgnor, lòn che a l'é trovasse 'd ròba d'òr: brassalèt da brass e da pols, anèj, bocle për j'orije, colan-e: lolì a sarà dë 'dnans a Nosgnor, n’espiassion për nòstre vite.

⁵¹ Mosè e ‘l sacerdòt Eleasar a l’han arseivù tut col òr ch’a l’avìo portaje, tuti oget travajà. ⁵²Tut l'òr ësmonù, che lor a l'han consacrà a Nosgnor con rit d'elevassion, da part dij generaj e dij capitan, a pèisava sent e stanta chilo. ⁵³Minca ‘n combatent, an efet, a l’avìa marodà për sò cont. ⁵⁴L’òr che Mosè e ‘l sacerdòt Eleazar a l’han arseivù dai generaj e dai capitan, a l’han portalo ant la Tenda dël Rëscontr përchè Nosgnor a tnissa sèmper present j’Israelita.

Nòte

1. Cfr. Nùmer 25:1-9.