La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Naum/Naum 3

←Nàum 2

La Bibia piemontèisa Nàum

Abacuch 1→

La Bìbia piemontèisa - Naum 3

3

Ël giudissi ‘d Nosgnor contra 'd Ninive

¹Trist a la sità sanghinaria, tuta na busiardarìa e pien-a ‘d rapin-e, ch’a chita pa 'd lassesse darera le vìtime ‘d sò malfé. ²Sente soe siflade ‘d foèt, rabel ëd roe e tërpigné ‘d cavaj. ³Sivalié boronant, bërluse dë spa, ciairòr ëd lanse, ferì an bon nùmer, baron ëd mòrt, cadàver sensa fin: an s'ëd cadàver as peul fin-a antruchesse!

⁴Ninive, la gran meretris, për soa blëssa e për soe art ëd mascarìa a l’é na magistra d’anciarm! ⁵Soe mascarìe chila a-j mostra a tùit e a anciarma tute le nassion! ⁶A l’é për lòn ch’i son dventà tò nemis! I lo diso mi, ël Signor ëd l’Univers. I t’ausserai le veste fin-a an sla facia, i mostrerai a le nassion toa nudità, ai regn toe vërgògne. It camperai a còl dë mnis, i të svërgognerai, it butrai a la dëspresia. ⁷Antlora tuti coj ch’at vëdran as dëstorneran da ti. A diran: ‘Ninive a l’é restà vastà, chi ch’a n’avrà compassion? Andoa ch’as podrà trovesse col ch’a la consóla?’.

L’esempi ‘d Tebe

⁸Penses-to, Ninive, ch’it ses mej ëd Tebe, sità butà an tra ij canaj dël Nil? A l’é guernà dal fium tut d'antorn a chila, ël mar për rampar e j’eve për bastija. ⁹L’Etiòpia e l’Egit a-j dasìo na fòrsa sensa limit. La nassion ëd Put e Libia a l’ero an tra ij sò aleà. ¹⁰Pura, ‘dcò chila a l’é stàita deportà e a l’é andasne përzonera. Ëdcò soe masnà a son ëstàite fàite a tòch a le crosiere ‘d tute le stra; e dzora dij sò nòbij a l’han campà le sòrt, e tùit ij sò grand a son ëstàit gropà con ëd caden-e. ¹¹Ëdcò ti, Ninive, it beivras fin-a a la rasa e it sentiras manché; ‘dcò ti it dovras sërchete na sosta contra ‘l nemis.

¹²Tute toe fortësse a tomberan. A saran dvorà tanme ij fi mur ch’a crovo ant la boca ‘d coj ch’a në sopato j’erbo. ¹³Dintra 'd ti, për trope a-i son mach ëd fomnëtte. Le pòrte ‘d tò pais, Ninive, as doverto, tute slargà al nemis; ël feu as mangia toe bare. ¹⁴Pront-te për l’assedi! Anmagasin-a d’eva! Fà pì fòrte toe difèise! Và a pisté la màuta e ampàstje ‘d mon për arparé le muraje. ¹⁵Ma ‘l feu at divorerà, la spa at craserà.

Ël nemis at mangerà viva tanme j’aliòstre ch’a divoro tùt lòn ch’a vëddo. A-i sarà pì gnun-a manera dë scapé, bele s’it multiplicheras tanme dij scòp d’aliòstre. ¹⁶Ij tò mërcandin a son moltiplicasse fin-a a rivé al nùmer ëd le stèile, ma tanme në scòp ëd sautamartin, lor a dëspeujo la tèra e as në vòlo via. ¹⁷Ij tò funsionari a l’ero ‘dcò numeros tanme cravëtte ch’as ambaron-o quacià ant le ronze cand che le giornà a son frèide. Ma tanme j’aliòstre ch’as në vòlo via cand che ‘l sol as leva, lor a dëspiego soe ale e as në vòlo via. A son partìe, gnun a sà andova.

Plenta da mòrt

¹⁸Rè d’Assur! Maleur! Coma ch’a son andurmisse ij tò bërgé! Ij tò prinsi as arlamo! Toa gent ^[1]a l’é sbardlà an sle montagne, e gnun a podrà pa pì buteje ansema. ¹⁹A-i é pa ‘d socors për toa ferìa! Toa piaga a l’é sensa socors. Tuti coj ch’a sentiran ëd toe neuve a s-ciopateran le man për ti. Forse che toa gramissia a l’é pa sversasse sensa treva ansima a cheidun?

Nòte

1. O “armeja”.