La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 56

←Isaìa 55

La Bibia piemontèisa Isaìa

Isaia 57→

La Bìbia piemontèisa - Isaia 56

Isaia

56

Ëd benedission për tute le gent

¹Sossì a l’é lòn ch’a dis Nosgnor: “Sìe onest e brav con tuti. Fé lòn ch’a l’é giust e bon, përchè i vnirai tòst a salveve e i farai conòsse mìa giustissia an tra ‘d vojàutri. ²A l’avran ëd boneur coj ch’as pijo soen ëd fé giusta lolì. A l’avran ëd boneur coj ch’a rispeto sensa profaneje ij di d’arpòs dij Saba e as arten-o dal fé lòn ch’a l’é mal.

³Ma che 'l forësté a vada pa a dì: “A l’é sicur che Nosgnor am taparerà via da soa gent!”. E gnanca l'eunuch ch’a vada mai a dì: “Vardé, mi i son mach pì n'erbo sùit, sensa na dissendensa e sensa n’avnì”. ⁴Përchè sossì a l’é lòn ch’a dis ël Signor: Mi i benedirai j’eunuch ch’a rispeto ij di sant dij mè Saba, ch’a serno ‘d fé lòn ch’am pias, e ch’am dèdico soa vita ‘d lor^[1]. ⁵Mi i-j darai, an tra le muraje ‘d mia ca - un pòst e un nòm ancora pì grand che col dij mè fieuj e fije. Përchè ‘l nòm ch’i-j darai a sarà ‘d valensa eterna. A scomparirà mai pì!

⁶Mi i benedirai ‘dcò ij forësté ch’as dédico al Signor, ch’a lo servo e a veulo bin a sò nòm, ch’a-j rendo l’adorassion e ch’a profan-o pa ij di d’arpòs dij mè Saba, ch’a osservo con diligensa mia aleansa. ⁷Mi i-j farai vnì a la santità 'd mia montagna e i-j farai argiojì an mia ca d’orassion. Ij sò olocàust e ij sò sacrifissi a saran agradì dzora 'd mè autar. Mia ca a sarà ciamà na ca d'orassion për tute le gent^[2].

⁸Përchè ‘l sovran Signor, ch’a pòrta torna a ca coj d’Israel ch’a në l’ero stàit scassà, a dis: “A coj già butà ansema i në gionterai d'àutri ch’a fasìo pa part d’Israel”.

La condana dij cap ch’a fan pa sò dover

⁹Vnì, bestie servaje dij camp! Vnì, bestie servaje dla foresta! Vnì e sbrané mè pòpol! ¹⁰Përchè coj ch’a son resposàbij ëd mia gent - le vardie, ij bërgé dël Signor - a son bòrgno e sensa cognission. A son parèj ëd can mut ch’a san pa baulé cand ch’a ven ël perìcol. A-j pias dë stess-ne cogià a deurme e a sugné. ¹¹Coma ‘d can galup, lor a son mai content. A son ëd bërgé gnorant, tui lor a van mach dré ai sò tornacont privà e as concentro an lòn ch’a-j fà vagné ‘d pì. ¹²“Vnì,” lor a diso, “andoma a procuresse ‘d vin e foma na festa. Anciocomse tuti. I faroma parèj ëdcò doman e i faroma na festa fin-a pì grossa!

Nòte

1. “a son frem an mia aliansa”.
2. Cfr. Maté 21:13; March 11:17; Luca 19:46.