La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 33

←Isaìa 32

La Bibia piemontèisa Isaìa

Isaia 34→

La Bìbia piemontèisa - Isaia 33

Isaia

33

Nosgnor a va a ristabilì Sion

¹Trist a ti, ravaseur, che ancora gnun at marodava! Ti ‘t ses un vastador e gnun at vastava ancora. L’ora che, contut, ti ‘t chiteras ëd dëvasté, ti midem it saras dëvastà; l’ora che ti ‘t chiteras ëd ravagé, i‘t saras ravagià ti^[1].

²Nosgnor, pietà 'd nojàutri, ch'i të spetoma. Dane fòrsa tute le matin: lìberane ant ël di dla tribulassion. ³Mach a sente toe mnasse le gent a scapa; le nassion as dësperdo cora ch’it leve për passé a l’assion. ⁴Pròpi coma che j’aliòstre e ij sautamartin a dëspeujo camp e vigne, parèj l’armeja batùa dl’Assiria a sarà dëspojà.

⁵Ël Signor a l'é 'dzora 'd tuti përchè a stà an àut; ëd giustissia e dritura a në sarà ampinìa Sion. ⁶An col temp-là, a sarà chiel toa fondassion frema, e chiel at provëdrà generos la salvassion, la saviëssa e la conossensa. La tëmma ‘d Dé a sarà tò tesòr.

⁷Adess, contut, ij tò guerié coragios a pioro an pùblich. Ij tò mëssagé ‘d pas as lamento con ëd lerme mère. ⁸ Toe stra a son veuide, a-i passa pì gnun. J’Assir a l’han s-ciapà ij sò tratà ‘d pas e a rispeto pa pì le promësse ch’a l’avìo fàit ëdnans ëd testimòni^[2]; a l’han gnun rispet për la gent. ⁹La tèra d’Israel a l'é ‘n deul^[3] e desolassion, lë foreste dël Liban a son sëccasse e a casco a tòch; la pian-a 'd Saron a smija na vàuda^[4]; ël Basan e 'l Carmel a son ëstàite depredà.

¹⁰“Ore, im ausserai,” a dis ël Signor, “adess i mostrerai mia fòrsa e potensa. ¹¹Vojàutri, j’Assir, vòstra produssion a l’é mach d’erba sëcca e strobia: vòst fià a l’é tanme ‘d feu ch’a consumrà vojàutri midem. ¹² Vòst pòpol a vnirà dël tut brusà tanme ‘d busson ëd cardass ch’a l'é mach da tajesse e da campé ant ël feu. ¹³Sté a sente lòn ch’i l’hai fàit, vojàutre le nassion ch’i steve da leugn! E vojàutri ch’i seve davzin, arconòsse mia potensa.

¹⁴Ij pecador a Gerusalem^[5] a tërmolo da la pàu. L’afror a ciapa j’émpi. Lor a crijo: “Chi é-lo ch'a peul vive randa a 'n feu ch'a dvora? Col che a l'é 'd nojàutri che a peul ësté an mes a 'd fiame ch'as dëstisso mai?”. ¹⁵Coj ch’a son onest e giust, coj ch’as arfudo ‘d fé ‘d profit ë fràùda, coj ch’as arfudo d’arsèive ij cadò dla corussion, coj ch’a së stopo j’orije për nen sente le congiure dij sassin, coj ch’a saro j’euj për nen vëdde le tentassion a fé ‘l mal: ¹⁶costi-sì a l’avran na cà an àut, sò arfugi ‘d lor a sarà tanme ‘n fortin an sij ròch; a-j mancrà pa pì nì ël pan nì l'eva da bèive.

¹⁷Vòstri euj a vëdran ël rè an tut sò splendrior, a mireran un pais sensa finagi. ¹⁸Vòst cheur ësburdì as ciamrà: “Anté ch’a son finì j’ufissiaj d’Assiria ch’a marcavo ‘l nùmer ëd le tor ch’i l’oma? Andova ch’a son ëstërmasse ij contàbij ch’a 'nregistravo tut lòn ch’a l’han robà da nòstre sità? ¹⁹I vëdreve pa pì cola gent ësfacià^[6] ch’a parla na lenga foresta ch’as capìss nen, cola gent ch’a bërboja na lenga bàrbara^[7]. ²⁰Al contrari, vojàutri i vëdreve Sion ch’a sélebra nòstre feste religiose. I vëdreve Gerusalem, na sità tranquila e sicura. A sarà tanme na tenda ch’a l’ha soe còrde bin tirà e dai pichèt fissà frem. ²¹Përchè Nosgnor a regnerà ambelelà coma nòst rè poderos. Chiel a sarà tanme na rivera larga ch’an guerna e che ‘l nemis a podrà pa pì travërsé e ch’a podran pa navigheie le galere^[8]. ²²Nosgnor a l’é a tùit j’efet nòst giùdess, col ch’an dà le lege e nòst rè. A l’é chiel che an salvërà. ²³Bele se ancheuj soe còrde a son arlamà, a ten-o pa pì drit j'erbo ëd le nav, e a dëspiego pì nen le vele, an col temp-là i vë spartireve na gran quantità ‘d botin. Fin-a jë stròpi as tireran dré un botin bin bondos. ²⁴Gnun ëd coj che a stan ambelelà a dirà: “Mi i son malavi” e la gent ch’a starà là as vëdrà pardonesse tùit ij sò pecà.

Nòte

1. Nopà che dal verb : נָלָה (nalah), la version a séghita un ròtol ëd Qumran che a l'ha na forma 'nfinitiva da la rèis  verbal  כָּלָה (calah), ch'a veul dì “finì.”
2. A la létera, l'ebràich: “col che a dëspresia le sità.”  עָרִים (ʿarim, “sità pl.”) a l'é coregiùsse da l'original an עֵדִים (ʿedim, “[legal] testimòni”), letura preservà a Qumran. A-i sarìa staie confusion, për eror ëd lë scriba, an tra dalet (ד) an resh (ר).
3. O “a piora”: אבל.
4. L'עֲרָבָה, ʿaravaha, a l'é na depression geogràfica an tra la  Galilea e 'l Golf  d'Aquabah che a comprend ëdcò ël Mar Mòrt. A-i é pòca vegetassion e a l'é sùita fin-a a la mira d'esse press che un desert. As podrìa 'dcò viresse an piemontèis con ''gèrbola, gèrbid'' oltra che con ''vàuda o baragia.''
5. O “a Sion”.
6. La forma ebràica a l'é נוֹעָז (noʿaz) e a riva  da עָזָז (ʿazaz, “esse fòrt, feros”).
7. Ebràich “sbefià/sbefié ëd lenga:”  לָעַג (laʿag), as treuva mach ambelessì.
8. O “nav a rem”.