La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 26

←Isaìa 25

La Bibia piemontèisa Isaìa

Isaia 27→

La Bìbia piemontèisa - Isaia 26

Isaia

26

Na càntica ‘d làude a Nosgnor

¹An col di-lì as canterà costa canson ant ël pais ëd Giuda: “I l'oma na sità fòrta; i soma anvironà da le muraje e da ij contrafòrt che Nosgnor a l’ha butà an pé për salvene. ²Deurbe le pòrte! Ch’a-i intro ij giust^[1]; che ij fedej a-i peusso intré! ³Ti ‘t goerne an sicurëssa compléta^[2] ‘l pòpol ch’a ‘t resta fedel, përchè lor ëd ti a l’han fiusa^[3]. ⁴Àbie fiusa an Nosgnor për sèmpe, përchè  'l Signor a l'é ‘l Priòch etern. ⁵Chiel a campa giù da soe autësse ‘d lor tuti coj ch’a vivo sù an sle sime^[4]; a sbassa le sità an sij cò, a-j umìlia fin-a a tèra, a-j fà mòrde la póer. ⁶A-j scarpisa sota ij sò pé, ij pé dij pòver e dij crasà”.

⁷Ël vieul dël giust a l'é dritura, ij senté ch’it prontes ti a son drit. ⁸Òhi, ant ël sapel ëd tò giudissi, noi it ëspetoma, Nosgnor. A tò nòm e a toa memòria a va 'l desideri dl'ànima nòstra. Con tut ël cheur nòstra grand’ anvìa a l’é che toa fama e toa ‘rputassion a ven-a sèmper pì granda. ⁹Mia ànima a l'ha maitass ëd ti tute le neuit, ambelessì, ant ël pì ancreus ëd mi, mè spìrit at sërca përchè, cand che ti të smon-e tò giudissi an sla tèra, j'abitant dël mond a 'mprendo la giustissia. ¹⁰Se chiel a fèissa grassia ai gram, lor a ‘mprendrìo mai la giustissia. Fin-a ant un pais anté che la giustìssia a l’é ‘rcompensà, lor a fan lòn ch’a l’é mal; a s-ciàiro pa l’arvelassion ëd la majestà ‘d Nosgnor. ¹¹Nosgnor, tò pugn a l'é aussà, ma lor a lo s-ciàiro pa! A lo vëdran, pien ëd confusion, cand che la flin-a ‘d tò giudissi a tomberà contra dl’umanità; vera, ‘l feu a ‘ngorgionrà ij tò nemis^[5].

¹²Nosgnor, ti 't ën garantisse la pas, e fin-a nòstre amprèise it ses ëstàit ti ch’it l'has compije për noi^[6]. ¹³Signor nòst Dé, d'àutri padron fòra che ti a l'han dominà ansima a nojàutri, ma noi i laudoma mach tò nòm. ¹⁴Coj che noi i servìo anans a son mòrt e a vivran pa pì; soe ombre^[7] as alveran pì nen përchè tò giudissi a l’é tombà ansima 'd lor e ti 't l’has crasaje. It l'has fàit perde fin-a soa memòria. ¹⁵Nòstra nassion ti ‘t l’has fala dventé granda; vera, ti ‘t l’has fane ‘n gran pòpol. Ti ‘t l’has ëslargà le borne 'd nòst pais e it l’has arvelà tò splendrior.

¹⁶Nosgnor! Ant l'angossa lor a l’han sërcate; ti it-j frapave con ij tò castigh e lor a l’han fàit d’ancantament^[8]. ¹⁷Përparèj ëd na fomna an condission, cand che as avzin-a 'l moment ëd caté na masnà, a crija dolenta ant ij sò dolor dëscobi: parèj i soma nojàutri 'dnans ëd ti, Signor. ¹⁸Nojàutri i j’ero tanme na fomna ansenta, i l’avìo ij dolor dël part, ma i l’oma butà ‘l mond mach ëd vent. I l’oma pa podù porté la salvassion an sla tèra^[9], nì i l’oma portà ‘d vita ant ël mond^[10].

¹⁹Nosgnor! Ch’a vivo ij tò mòrt! Ch’a ‘rsussito da soe tombe! Dësvijeve e crijé ‘d gòj, vojàutri ch’i steve dëstèis ant la póer! Përchè i vivreve tanme ‘d piante mojà da la rosà dla matin, e ‘l pais dj’ombre a farà seurte ij sò spirit mòrt. ²⁰Va, mia gent, intra an toe stansie, fërm-te la pòrta darera, stërm-te për un moment, fin-a che a sia passaje la flin-a dël giudissi ‘d Nosgnor. ²¹Përchè varda che Nosgnor a seurt da 'ndova ch’a stà për castijé le colpe dj'abitant ëd la tèra; e la tèra a farà vëdde ‘l sangh ch’a l’é stane spatarà e a chitrà 'd cheurve ij sò cadàver.

Nòte

1. O “la nassion giusta”.
2. Ebràich: "La pas a sarà mantnùa da ti ant ij but frem (un dij but frem), përchè an ti as buta la fiusa".  סָמוּךְ (samuch) ambelessì a fonsion-a tanme agetiv atributiv e a pòrta la nuansa 'd “sicur, frem, ferm. ”. Për lòn la frase a la létera a vorerìa dì  “un but frem”, valadì ogèt dël verb “tnì, guerné''.
3. Ël partissipi passiv בָּטוּחַ (batuach)a esprim n'ëstat ch'a riva da l'assion dël sogèt.
4. La translassion a presum che יַשְׁפִּילֶנָּה (iashpilennah), valadì campé giù, tombé giù, umilié(sse), a vada a compagnesse a le paròle 'd prima: “an sità elevà” e che יַשְׁפִּילָהּ (iashpilah) a fasa part dla proposission “a tèra”.
5. Cfr. Ebrèo 10:27.
6. As podrìa fin-a emendé י גַּם כָּל (gam còl, “ ëdcò, fin-a a tùit”) con כִּגְמֻל (chigmul, “conform l'assion ëd”) Për lòn as podrìa voltesse:  “përché conform a lòn che nòstre assion a mérito, ti 't l'has fàit për nòst cont”.
7. O “ij sò spìrit”.
8. O “giacolatòrie”.
9. L'us ëd כְּמוֹ (cmo, “parèj, come”) ambelessì a l'é 'l paragon dl'angossa e la soferensa d'Israel  ai dolor dëscobi che a smijerìo a dzoneus ëd pianta. La nassion a l'era come na fomna che a s'ësfòrsa 'd caté un pcit ma a riess pa a posselo fòra a la lus dël di. Tùit ij sò sfòrs a pòrto a nen..
10. Ebràich: “ e j'abitant dël mond a tombo pa.” ֻl termo נָפַל (nafal) a l'aparensa a veul dì, “nasse”.